Brieven voor later

“De brieven zijn bedoeld voor als je wat ouder bent. Achttien? Ik feite kun je ermee beginnen wanneer je er klaar voor bent. Ik kan je alleen niet beloven dat ik er tegen die tijd nog ben. Tot die tijd is dit wat ik je nog zeggen wil.”

Jasper Rijpma krijgt in 2020 te horen dat hij ongeneeslijk ziek is. In ‘Wat ik je nog zeggen wil’ deelt hij zestien brieven die hij voor zijn dochtertje heeft geschreven, brieven voor later. De thema’s zijn zeer divers. Reizen, onderwijs, vriendschap, de dood… De brieven voelen echt aan als een gesprek met zijn dochter op latere leeftijd. Jasper Rijpma deelt zijn blik op de wereld, zijn visie. Soms serieus, soms lichtvoetig. Zijn levenslust, nieuwsgierigheid en verwondering herkent hij ook bij zijn dochtertje. Geluk en avontuur kun je ook gewoon om de hoek vinden, dat heeft hij van haar geleerd. De verwijzingen naar literatuur en de filosofische inslag kon ik zeker waarderen. Mooie inzichten die aanzetten tot nadenken.

“Het is pas sinds ik ziek geworden ben dat ik deze denkers integreer in mijn eigen leven. Op zich bijzonder dat ik jarenlang met overtuiging les heb gegeven over grootheden als Aristoteles of Spinoza, maar dat ik een aantal van hun ideeën nu pas zelf een plek heb kunnen geven.”

Dit boek is geen sentimenteel relaas, maar wel een fijn gesprek van vader tot dochter.

“Ik wil je vragen om in ieder geval dit voor mij te doen: als je ooit in het buitenland bent, nabij de oceaan, klim dan bij een mooie zonsondergang in je eentje op een rots en kijk uit over de zee. Het is dezelfde zee als die waar ik zo van hou. Dezelfde, en toch iedere keer weer helemaal anders.”