Lezersrecensie
Bizar
Bizar. Hoe je in een verhaal gezogen wordt. Bizar. Hoe je nooit gedacht had ooit enige sympathie met NSB-ers te kunnen voelen en dat toch doet. Bizar. Hoe je in de huid van Maarten kruipt. Bizar. Hoe je net als hij wenst en wenst en wenst dat jij, o, nee, híj, naar de Reichschule van de Führer mag. Bizar. Hoe je de gemütlichkeit tijdens de maaltijden aan de lange houten tafels op die Schule voelt tot in je tenen en er bijna Hogwarts-achtige taferelen bij fantaseert. Bizar. Hoe je zijn (wan)hoop voelt tot in je diepste vezels. Bizar. Hoe je het boek verslindt. Bizar. Dat je nooit eerder een boek vanuit dít perspectief las. Bizar.
1
Reageer op deze recensie