Lezersrecensie
De pen van Joseph is gewapend en gevaarlijk
Recensie Miss Layla, gewapend & gevaarlijk
In Mumbai is een gebouw ingestort. Er ligt een man onder het puin die iets lijkt te weten over een aanslag en mogelijke terroristen. Akhila, een dame die op sociale media graag linkse betweters te kakken zet, is de enige die deze man via een zeer smalle opening kan bereiken. Zegt deze man de waarheid? Is Akhila betrouwbaar wanneer ze zijn woorden doorgeeft aan de politie? Wat kan men doen met de gegeven informatie?
Via deze rode draad schetst Manu Joseph een zeer indringend beeld van het regime van Damodarbhai, waar ongelijkheid hoogtij viert. Vrouwen zijn veel minder waard dan mannen, daarom worden veel dochters geaborteerd (men mag maar 1 kind krijgen). Moslims mogen al blij zijn wanneer ze niet zonder vorm van proces opgepakt en ‘berecht’ worden, laat staan dat een moslim een fatsoenlijke baan kan vinden. En van sociale voorzieningen is nauwelijks sprake (zeker niet voor minderheden). Manu Joseph geeft een vrij afstandelijke beschrijving van deze samenleving, via personages die zeer vlak (bijna karikaturaal) blijven. Toch doet deze stijl niets af aan de impact die zijn woorden op de lezer hebben. Sterker nog: juist doordat alles afstandelijk wordt beschreven, komt de onmenselijke kant van deze samenleving harder aan. Joseph bouwt het boek prachtig op tot een zeer verrassende ontknoping.
Door Saskia Oomkes-Smits
4 sterren
In Mumbai is een gebouw ingestort. Er ligt een man onder het puin die iets lijkt te weten over een aanslag en mogelijke terroristen. Akhila, een dame die op sociale media graag linkse betweters te kakken zet, is de enige die deze man via een zeer smalle opening kan bereiken. Zegt deze man de waarheid? Is Akhila betrouwbaar wanneer ze zijn woorden doorgeeft aan de politie? Wat kan men doen met de gegeven informatie?
Via deze rode draad schetst Manu Joseph een zeer indringend beeld van het regime van Damodarbhai, waar ongelijkheid hoogtij viert. Vrouwen zijn veel minder waard dan mannen, daarom worden veel dochters geaborteerd (men mag maar 1 kind krijgen). Moslims mogen al blij zijn wanneer ze niet zonder vorm van proces opgepakt en ‘berecht’ worden, laat staan dat een moslim een fatsoenlijke baan kan vinden. En van sociale voorzieningen is nauwelijks sprake (zeker niet voor minderheden). Manu Joseph geeft een vrij afstandelijke beschrijving van deze samenleving, via personages die zeer vlak (bijna karikaturaal) blijven. Toch doet deze stijl niets af aan de impact die zijn woorden op de lezer hebben. Sterker nog: juist doordat alles afstandelijk wordt beschreven, komt de onmenselijke kant van deze samenleving harder aan. Joseph bouwt het boek prachtig op tot een zeer verrassende ontknoping.
Door Saskia Oomkes-Smits
4 sterren
1
Reageer op deze recensie