Lotgenotengroep van huurmoordenaars

Ik was aangenaam verrast dat ik dit boek mocht lezen voor de LS Sterrenleesclub, waarvoor dank. Vervolgens werd ik aangenaam verrast door het toch wel bijzonder originele verhaal: een voormalig huurmoordenaar, genaamd Mark, met als bijnaam het Vale Paard, probeert met zijn verleden te breken en begeeft zich in een wel heel speciale zelfhulpgroep: de huurmoordenaars anonymous. (Ik zie ze echt zitten in een kringetje in een achteraf zaaltje, onder een kerk nog wel). Het boek hopt heen en weer tussen heden en verleden; het duistere verleden van Mark dat hem naar alle uithoeken van de wereld bracht en waar hij op geraffineerde wijze zijn werk met steeds een andere modus operandi uitvoerde.
Gevaarlijk werk dat hem tegenstanders opleverde, die hem blijven kwellen…
Een veelzeggend citaat in het boek is: ‘Het is trouwens niet de politie voor wie ik op de vlucht ben. Ik ben op de vlucht voor mezelf, voor wie en wat ik in werkelijkheid ben.’
Gaandeweg het verhaal wordt duidelijk wat de beker ijs op de cover precies betekent.
Dit boek van Rob Hart smaakt beslist naar meer.