Lezersrecensie
Fijn boek over stoere meid in de oertijd
Atta is het kinderboekendebuut van schrijfster Jolien Janzing. Dit is mijn eerste kennismaking met haar werk en geen onplezierige.
De cover van Linde Faas toont Atta met haar tamme wolf die vanuit een grot kijken op een meertje met wilde dieren uit de oertijd: onder andere een mammoet en bosneushoorns. Bovenaan de cover zie je nog wat grottekeningen zoals we die kennen uit de grotten van Gargas of Lascaux. De keus voor illustrator Linde Faas is bijna vanzelfsprekend: ze weet als geen ander hoe ze de sfeer van het onherbergzame Noorden kan vastleggen. In het nawoord zegt ze dat ze haar inspiratie haalt uit de Noorse natuur, waar ze woont en werkt.
Behalve de cover maakte Linde een kaart van het gebied waar Atta doorheen trekt en 13 paginagrote illustraties die je stuk voor stuk zou willen inlijsten, sommige beslaan zelfs een dubbele pagina.
Het verhaal zelf is goed gestructureerd. Eerst maken we kennis met Atta, haar familie en haar clan. Het is meteen duidelijk dat Atta stoer is en meer in haar mars heeft. Ze is elf, oud genoeg om iets van verantwoordelijkheid te dragen, maar te jong om alle gevaren van het leven te overzien.
Toch gaat ze op een dag achter de mannen en jongens aan die gaan jagen. Maar na oog in oog met een mammoet te hebben gestaan, raakt ze hen op haar vlucht kwijt. Nu staat ze er alleen voor.
De tocht die ze maakt, de andere clan waar ze terecht komt, de reis terug naar huis: het wordt chronologisch verteld in meest korte zinnen afgewisseld met Atta's gedachten erover. Het leest gemakkelijk en blijft boeien. Janzing zet een wereld neer die primitief maar niet naïef is, waar mensen met dieren en natuur op geloofwaardige manier samenleven. Dat het allemaal redelijk gladjes verloopt en nergens echt rauw en heftig wordt, maakt het boek heel geschikt voor kinderen die nog niet zo veel leeservaring hebben maar wel van verhalen houden. Ook de omvang van het boek (120 blz., illustraties niet meegerekend) helpt aarzelende lezers over de streep te trekken. Dit is een fijn boek over een stoere meid dat je gemakkelijk uitleest.
Van dit boek ontving ik een recensie-exemplaar, waarvoor mijn dank.
De cover van Linde Faas toont Atta met haar tamme wolf die vanuit een grot kijken op een meertje met wilde dieren uit de oertijd: onder andere een mammoet en bosneushoorns. Bovenaan de cover zie je nog wat grottekeningen zoals we die kennen uit de grotten van Gargas of Lascaux. De keus voor illustrator Linde Faas is bijna vanzelfsprekend: ze weet als geen ander hoe ze de sfeer van het onherbergzame Noorden kan vastleggen. In het nawoord zegt ze dat ze haar inspiratie haalt uit de Noorse natuur, waar ze woont en werkt.
Behalve de cover maakte Linde een kaart van het gebied waar Atta doorheen trekt en 13 paginagrote illustraties die je stuk voor stuk zou willen inlijsten, sommige beslaan zelfs een dubbele pagina.
Het verhaal zelf is goed gestructureerd. Eerst maken we kennis met Atta, haar familie en haar clan. Het is meteen duidelijk dat Atta stoer is en meer in haar mars heeft. Ze is elf, oud genoeg om iets van verantwoordelijkheid te dragen, maar te jong om alle gevaren van het leven te overzien.
Toch gaat ze op een dag achter de mannen en jongens aan die gaan jagen. Maar na oog in oog met een mammoet te hebben gestaan, raakt ze hen op haar vlucht kwijt. Nu staat ze er alleen voor.
De tocht die ze maakt, de andere clan waar ze terecht komt, de reis terug naar huis: het wordt chronologisch verteld in meest korte zinnen afgewisseld met Atta's gedachten erover. Het leest gemakkelijk en blijft boeien. Janzing zet een wereld neer die primitief maar niet naïef is, waar mensen met dieren en natuur op geloofwaardige manier samenleven. Dat het allemaal redelijk gladjes verloopt en nergens echt rauw en heftig wordt, maakt het boek heel geschikt voor kinderen die nog niet zo veel leeservaring hebben maar wel van verhalen houden. Ook de omvang van het boek (120 blz., illustraties niet meegerekend) helpt aarzelende lezers over de streep te trekken. Dit is een fijn boek over een stoere meid dat je gemakkelijk uitleest.
Van dit boek ontving ik een recensie-exemplaar, waarvoor mijn dank.
3
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Norma Meeuwissen
Gesponsord
Als Hyoyoung wordt gevraagd in een brievenwinkel in Seoul te komen werken, realiseert ze zich al snel hoe helend een brief kan zijn. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
