Lezersrecensie
Humor voor driftkoppen
In dit prentenboek vind je de inmiddels bekende personages uit de Bob Popcorn-serie terug: Ellis, haar twee vaders en maïsmannetje Bob Popcorn zelf natuurlijk.
Bob Popcorn kent zijn eigen zwakheden: hij weet dat hij te vaak boos wordt. Dat is ook niet zo moeilijk vast te stellen bij hem, want wanneer hij heel boos wordt, ontploft hij en wordt popcorn. Als Ellis hem op een dag meeneemt naar de bibliotheek (zo'n grote, met veel rust en ruimte tussen de boekenkasten) valt zijn oog op boeken die over boosheid gaan en besluit hij er wat aan te doen. De titels van deze boeken zijn hilarisch, het ene woordgrapje na de andere.
Eenmaal thuis weet Bob het zeker: straks weet hij precies hoe je kunt stoppen met ontploffen. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Op de achterkant wordt al duidelijk, dat het hier gaat om mindfulness-oefeningen. Terwijl Bob Popcorn ze uitprobeert, gaat het in de "echte" wereld telkens toch net even anders dan verwacht. Dit kun je zien in de gedetailleerde tekeningen van Martijn van der Linden. Het maakplezier spat ervan af en er zit veel taalplezier in de tekeningen.
Ieder kind is wel eens driftig, zeker in de kleuterleeftijd waar dit prentenboek voor bedoeld is. Dat Bob Popcorn denkt uit een boek te kunnen leren hoe hij daarvan afkomt, lijkt een poging om liefde voor boeken over te brengen. Er is geen kind van die leeftijd, die op dat idee zou komen. Dat er iets aan korte lontjes moet worden gedaan, is herkenbaar en voor veel volwassenen zit daar waarschijnlijk de aantrekkingskracht van dit boek.
Ik vind het eerder een boek voor groep 5/6 dan een prentenboek voor kleuters. Iets oudere kinderen kunnen meer onderscheid maken tussen wat helpt en niet helpt als je boos bent en zullen de humor beter begrijpen. Bovendien kun je dan napraten over Bob's aanpak en informatie geven over mindfulness en andere leefstijlen. De Bob Popcorn-serieboeken worden ook door kinderen 7+ gelezen, dus dat kan prima aansluiten.
Bob Popcorn kent zijn eigen zwakheden: hij weet dat hij te vaak boos wordt. Dat is ook niet zo moeilijk vast te stellen bij hem, want wanneer hij heel boos wordt, ontploft hij en wordt popcorn. Als Ellis hem op een dag meeneemt naar de bibliotheek (zo'n grote, met veel rust en ruimte tussen de boekenkasten) valt zijn oog op boeken die over boosheid gaan en besluit hij er wat aan te doen. De titels van deze boeken zijn hilarisch, het ene woordgrapje na de andere.
Eenmaal thuis weet Bob het zeker: straks weet hij precies hoe je kunt stoppen met ontploffen. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Op de achterkant wordt al duidelijk, dat het hier gaat om mindfulness-oefeningen. Terwijl Bob Popcorn ze uitprobeert, gaat het in de "echte" wereld telkens toch net even anders dan verwacht. Dit kun je zien in de gedetailleerde tekeningen van Martijn van der Linden. Het maakplezier spat ervan af en er zit veel taalplezier in de tekeningen.
Ieder kind is wel eens driftig, zeker in de kleuterleeftijd waar dit prentenboek voor bedoeld is. Dat Bob Popcorn denkt uit een boek te kunnen leren hoe hij daarvan afkomt, lijkt een poging om liefde voor boeken over te brengen. Er is geen kind van die leeftijd, die op dat idee zou komen. Dat er iets aan korte lontjes moet worden gedaan, is herkenbaar en voor veel volwassenen zit daar waarschijnlijk de aantrekkingskracht van dit boek.
Ik vind het eerder een boek voor groep 5/6 dan een prentenboek voor kleuters. Iets oudere kinderen kunnen meer onderscheid maken tussen wat helpt en niet helpt als je boos bent en zullen de humor beter begrijpen. Bovendien kun je dan napraten over Bob's aanpak en informatie geven over mindfulness en andere leefstijlen. De Bob Popcorn-serieboeken worden ook door kinderen 7+ gelezen, dus dat kan prima aansluiten.
1
Reageer op deze recensie