Morosinotto komt thuis

Ik las al verschillende boeken van Davide Morosinotto. Zijn boeken zijn lijvig en heel geschikt voor goede lezers in de bovenbouw, die een brede interesse hebben. Ik had hoge verwachtingen van dit boek, omdat Morosinotto niet alleen goed kan schrijven, maar ook heel goede research doet voordat hij eraan begint. Dit boek is het eerste deel van een nieuwe serie, De sage van de familie Da Mar. Daarin zit al gelijk de verwijzing naar de titel. (Da Mar betekent ‘van de zee’). Op de achterkant wordt het boek samengevat met drie zinnen: Een vijand die voor de deur staat. Een jongen die op zoek is naar zijn eigen lot. En een stad die op het punt staat te verrijzen op eilandjes in een moerassige lagune.

Pietro (14) is de hoofdpersoon in dit deel. Hij woont in de buurt van het Romeinse stadje Ateste. Zijn vader Valdus is de baas van de varkensstal en Pietro is varkenshoeder. Als de Hunnen een naburige stad belegeren onder leiding van Attila de Hun, verandert alles. Pietro wordt als soldaat gerekruteerd, al is hij eigenlijk nog te jong. Wanneer zijn moeder afscheid van hem neemt, geeft ze hem een halsketting met een halve goude munt in een zakje en vertelt hem dat Valdus niet zijn echte vader is. Zijn echte vader kwam van de zee en is direct nadat hij verwekt was weer verdwenen. Het enige dat hij achterliet was de tweede helft van de gouden munt, zodat hij ooit zijn zoon terug zou kunnen vinden.
Pietro meldt zich bij het leger, volgt een training van slechts vier dagen en moet het daarmee doen. Het verhaal volgt zijn belevenissen. De mensen moesten het doen met wat er voorhanden was. Er wordt heel wat afgevochten en gestraft in het boek. Pietro wordt zelfs voor dood achtergelaten en krijgt een bijna-dood-ervaring. Toch overleeft hij en dankzij goede zorg en kruidenzalfjes herstelt hij. Daarna neemt hij het heft in eigen handen en wordt succesvol zakenman. Door de oorlog maakt hij een grote persoonlijke ontwikkeling door en leert hij zichzelf beter kennen. Hij leert vrienden en vijanden kennen en ziet dat niet alles zo zwart wit is als het lijkt.

Het boek begon goed. Ik herkende de fijne schrijfstijl van Morosinotto. De ‘wat saaie historische inleiding’ van de hand van de schrijver zelf is een poging tot het opleuken van de geschiedenis, maar zou je ook kunnen overslaan. Het boek viel me uiteindelijk tegen in vergelijking met andere historische boeken van Morosinotto. Ik vond Pietro als personage een beetje te ongeloofwaardig. Morosinotto motiveert zijn keuze voor dit verhaal in het nawoord. Na boeken over alle uithoeken van de wereld zocht hij het dit keer in zijn eigen regio, rondom Venetië. Hij kwam erachter dat er veel verhalen zaten in de geschiedenis van deze regio en besloot erover te gaan schrijven. De sage gaat door in nog komende delen. Daar ben ik wel benieuwd naar. Er zijn genoeg open eindes om nieuwsgierig te zijn naar het vervolg.
Als boek bij een historisch tijdvak vind ik dit boek wel geslaagd. Het was een ruwe tijd, veel techniek of materiële uitrusting was er niet. Veel boeken over de laat-Romeinse tijd/vroege middeleeuwen zijn er niet.

Niet een boek voor iedere bovenbouwer, meer een 12+ boek. Het gaat er soms heftig aan toe, met grof geweld en ernstige verwondingen. Thema’s: Romeinen, Attila de Hun, Italië, klassenmaatschappij, oorlog. Wel een boek die thuishoort in een goede schoolbibliotheek.