Lezersrecensie
Iets te veel van het goede maar razend spannend
Sam Sedgman schreef samen met M.G. Leonard de detective-serie Dader op het spoor. Spannende detectives met een goed plot en veel (verdachte) personages. Het Uurwerk Mysterie is zijn eerste eigen detective. Ik was benieuwd of dit boek hetzelfde niveau zou hebben als de Dader op het spoor-boeken.
Hoofdpersoon in dit boek is Isaac Turner en het uurwerk waar de titel over spreekt is niets minder dan de Big Ben in London. Diggory Turner, de vader van Isaac, is klokkenstelder: de deskundige klokkenmaker die verantwoordelijk is voor de beroemdste klok ter wereld. Het verhaal begint op de dag dat de klok een uur teruggezet wordt voor de wintertijd. Isaac mag voor het eerst mee. Hij is erg geïnteresseerd in alles wat technisch en mechanisch is, dus kijkt niet alleen toe, maar mag zelfs meehelpen. Terwijl Isaac de klok gaat opwinden, gaat zijn vader even kijken waarom een van de kleine klokken in de toren luidde, want dat was vreemd... Isaac's vader komt niet meer terug. Hij is spoorloos verdwenen.
Isaac wordt opgevangen door zijn peetoom, die (wel heel toevallig) voorzitter is van het Lagerhuis en daarom een ambtswoning heeft in de Houses of Parliament. Zijn dochter Hattie is vaak alleen en vermaakt zich door op de daken van Westminster te klimmen en alle geheime gangetjes, kasten en kelders op te sporen en te gebruiken. Ze heeft een haat-liefde verhouding met het hoofd van de bewaking, die haar maar niet op heterdaad kan betrappen maar weet wat ze doet. Isaac heeft het zakhorloge van zijn vader gevonden in de klokkentoren. Die staat op de verkeerde tijd. Hij vat dit op als een boodschap/raadsel van zijn vader en besluit om samen met Hattie naar zijn vader te gaan zoeken.
Ondertussen in de volwassenenwereld is er veel gedoe over een wetsvoorstel om van de 12-urige klok een 10-urig systeem te maken, met uren van 100 minuten. Uiteraard zorgt dit ervoor dat Isaacs peetoom het te druk heeft om de kinderen in de gaten te houden. Ze kunnen min of meer hun gang gaan en komen van de ene in de andere gevaarlijke situatie terecht. Ze komen wel steeds dichter bij de waarheid.
De Engelse titel (Clockwork Conspiracy) geeft weg dat er veel meer achter zit dan alleen maar de verdwijning van een klokkenstelder. Sam Sedgman zet hoog in met zowel de voorzitter van het Lagerhuis en de minister-president, als atoomgeleerden van over de gehele wereld als sleutelfiguren in het verhaal. Er heerst een strijd tussen de Tijdwakers en de Mechanisten. Het gaat om niets minder dan het behoeden van de tijd, een norm van iedereen in de hele wereld. Wie de tijd naar zijn hand zet, heeft de wereldmacht. In dit opzicht zou je dit boek zeker ook als science fiction kunnen beschouwen.
In de hoofdstukken waar alle feiten bij elkaar komen en de wereld op het allerlaatste moment nog even gered moet worden, wemelt het van de wetenschappelijke redenaties en politieke verhandelingen. Isaac draait zijn hand er niet voor om en is in zijn element en Hattie is als rebel meer de activiste die goed is in uitwegen zoeken. Het werd me op het laatst te veel gekunstelde ideeën bij elkaar. Isaac is ervan overtuigd dat hij zijn vader op het spoor is. Zijn vader wil dat hij het oplost. Maar alle andere volwassenen zeggen steeds dat hij niet weet hoe gevaarlijk het is en dat hij ook geen flauw idee heeft wie zijn vader werkelijk is. Daar komt hij door schade en schande ook achter, maar dan is er geen weg terug. Goed voor de spanning, maar wat mij betreft een beetje te veel van het goede.
Hoofdpersoon in dit boek is Isaac Turner en het uurwerk waar de titel over spreekt is niets minder dan de Big Ben in London. Diggory Turner, de vader van Isaac, is klokkenstelder: de deskundige klokkenmaker die verantwoordelijk is voor de beroemdste klok ter wereld. Het verhaal begint op de dag dat de klok een uur teruggezet wordt voor de wintertijd. Isaac mag voor het eerst mee. Hij is erg geïnteresseerd in alles wat technisch en mechanisch is, dus kijkt niet alleen toe, maar mag zelfs meehelpen. Terwijl Isaac de klok gaat opwinden, gaat zijn vader even kijken waarom een van de kleine klokken in de toren luidde, want dat was vreemd... Isaac's vader komt niet meer terug. Hij is spoorloos verdwenen.
Isaac wordt opgevangen door zijn peetoom, die (wel heel toevallig) voorzitter is van het Lagerhuis en daarom een ambtswoning heeft in de Houses of Parliament. Zijn dochter Hattie is vaak alleen en vermaakt zich door op de daken van Westminster te klimmen en alle geheime gangetjes, kasten en kelders op te sporen en te gebruiken. Ze heeft een haat-liefde verhouding met het hoofd van de bewaking, die haar maar niet op heterdaad kan betrappen maar weet wat ze doet. Isaac heeft het zakhorloge van zijn vader gevonden in de klokkentoren. Die staat op de verkeerde tijd. Hij vat dit op als een boodschap/raadsel van zijn vader en besluit om samen met Hattie naar zijn vader te gaan zoeken.
Ondertussen in de volwassenenwereld is er veel gedoe over een wetsvoorstel om van de 12-urige klok een 10-urig systeem te maken, met uren van 100 minuten. Uiteraard zorgt dit ervoor dat Isaacs peetoom het te druk heeft om de kinderen in de gaten te houden. Ze kunnen min of meer hun gang gaan en komen van de ene in de andere gevaarlijke situatie terecht. Ze komen wel steeds dichter bij de waarheid.
De Engelse titel (Clockwork Conspiracy) geeft weg dat er veel meer achter zit dan alleen maar de verdwijning van een klokkenstelder. Sam Sedgman zet hoog in met zowel de voorzitter van het Lagerhuis en de minister-president, als atoomgeleerden van over de gehele wereld als sleutelfiguren in het verhaal. Er heerst een strijd tussen de Tijdwakers en de Mechanisten. Het gaat om niets minder dan het behoeden van de tijd, een norm van iedereen in de hele wereld. Wie de tijd naar zijn hand zet, heeft de wereldmacht. In dit opzicht zou je dit boek zeker ook als science fiction kunnen beschouwen.
In de hoofdstukken waar alle feiten bij elkaar komen en de wereld op het allerlaatste moment nog even gered moet worden, wemelt het van de wetenschappelijke redenaties en politieke verhandelingen. Isaac draait zijn hand er niet voor om en is in zijn element en Hattie is als rebel meer de activiste die goed is in uitwegen zoeken. Het werd me op het laatst te veel gekunstelde ideeën bij elkaar. Isaac is ervan overtuigd dat hij zijn vader op het spoor is. Zijn vader wil dat hij het oplost. Maar alle andere volwassenen zeggen steeds dat hij niet weet hoe gevaarlijk het is en dat hij ook geen flauw idee heeft wie zijn vader werkelijk is. Daar komt hij door schade en schande ook achter, maar dan is er geen weg terug. Goed voor de spanning, maar wat mij betreft een beetje te veel van het goede.
1
Reageer op deze recensie