Te politiek voor een biografie

Kamala Harris is een politica en eentje met veel aanzien als vice president. Ik had door dit boek gehoop haar wat beter te leren kennen, maar wat ik vooral heb gekregen is een inzicht in haar democratische agenda. De eerste helft van het boek vond ik nog wel interessant, omdat we haar volgde vanaf dat ze klein was totaan haar verkiezing tot senator, waarbij ze gelukkig niet te lang in haar jeugd blijft hangen. We zien wie ze is, waar ze voor staat en hoe ze groeit.

Echter in de tweede helft van het boek, als ze aankomt bij Trumps overwinning en zijn presidentschap, gaat ze op een typisch Amerikaanse manier propaganda schrijven. Ik ben absoluut geen Trump fan, maar Kamala hekelt alles wat de republikeinse tegenstander doet op een lasterende manier in plaats van constructief. Ze geeft enkel haar eigen visie weer en zet die niet af tegen de visie van de tegenpartij, die volgens haar alleen maar op macht en geld uit zijn. Hun werkelijke argumenten laat ze achterwege.

Haar persoonlijke kant verdwijnt daar ook naar de achtergrond en het enige wat we lezen is uitgebreide uiteenzettingen van verschillende onderwerpen waar zij zich hard voor maakt. Dit vind ik goede onderwerpen, maar zij maakt het uit alsof Amerika zo ongeveer vergaat en geeft alle onderwerpen die ze aanstipt de hoogste prioriteit. Zelf heb ik geleerd dat als alles de hoogste prioriteit heeft, niets de hoogste prioriteit heeft.

Ze refereert er ergens plotseling naar dat haar moeder is overleden en verwijst naar het volgende hoofdstuk voor dat verhaal. Maar dat verhaal komt pas een hoofdstuk of drie verder, het enige hoofdstuk in de tweede helft dat nog echt persoonlijk is.