Interessante onderwerpen, maar misschien beter als audioboek

De bundel Als je jong bent  bevat allemaal verhalen over jongeren die of een familielid kwijt zijn (een vader, tante, nicht) of "zichzelf": ze weten niet meer wat ze met hun leven aan moeten, of ze hebben het gevoel dat er iets ontbreekt. En dat "iets" proberen ze te vinden. In de verhalen over dit laatste onderwerp wordt gedeeltelijk beantwoord wat dit "iets" voor deze meiden is (want: alle hoofdpersonages in de verhalen zijn vrouwelijk).

De auteur doet haar best om de gevoelens van de hoofdpersonages over te brengen, maar door de schrijfstijl lukt dat niet erg goed.
Het eerste verhaal bijvoorbeeld moet romantisch zijn, maar dit komt helaas niet over. In een ander verhaal is de emotie troef, maar ook die bereikt je niet. De auteur probeert deze gevoelens te snel over te dragen. De korte zinnen werken ook al niet mee.

'Ik wou dat ik je kon helpen...'
Zijn gezicht klaarde op. 'Blijf bij me, Elena'. In zijn donkere ogen glinsterde een sprankje hoop.
'Ik weet dat het egoïstisch klinkt maar dat kan ik niet, Antonio. In deze paar weken ben ik veel om je gaan geven. Je bent een dierbare vriend geworden. Helaas voel ik diep in mijn hart die drang om verder te reizen. Als ik hier blijf worden we niet gelukkig samen. Dat weet ik zeker.'
'Ik begrijp je. Het is alleen erg jammer. Maar we laten er ons kerstfeest niet door verpesten.'

Het lijkt er helaas meer op dat Elena alleen verder moet reizen om het verhaal verder te laten gaan, omdat de drang die ze voelt niet goed wordt overgebracht op de lezer. Alleen als de lezer deze drang zelf ook voelt vanuit een eigen ervaring, komt het waarschijnlijk beter over.

De schrijfstijl is te onsamenhangend om prettig leesbaar te zijn. Bepaalde uitdrukkingen zijn nogal ongelukkig gekozen ('Een gebeurtenis dreunde in haar door.'). Ook zijn de zinnen over het algemeen erg kort, met nogal abrupte overgangen tot gevolg. Daarbij, het gebrek aan komma's maakt dat je geregeld naar leespauzes verlangt. Omdat de verhalen echter over onderwerpen gaan waar je graag wat langer bij stilstaat, geven de vele kommaloze zinnen een gehaast gevoel.
Zonde van de interessante onderwerpen. Veel mensen vragen zich geregeld af wat ze missen in hun leven en wat ze hieraan kunnen doen. Deze verhalen reiken je weliswaar geen oplossing aan, maar zetten je wel aan het denken. Vandaar dat je toch verder leest.

De verhalen maken waarschijnlijk meer indruk als ze ingesproken zijn; de vele typfouten zijn daar voor een groot deel debet aan. Als luisterboek, of misschien zelfs als toneelstuk, komen ze veel beter tot hun recht. En hoewel het fraaie omslag met de interessante afbeelding niet misstaat, is de flaptekst nogal onleesbaar door het te kleine lettertype.

Het idee achter de verhalen is dus goed, maar de uitvoering is aanmerkelijk minder. Als audioboek komt Als je jong bent  wellicht nog het beste tot zijn recht.