Lezersrecensie
Wat een roadtrip
Mélissa da Costa heeft met ‘Al het blauw van de hemel’ een gevoelig en indrukwekkend boek geschreven.
Als bij Emile, een man van 26 jaar, een vroegtijdige vorm van alzheimer wordt geconstateerd neemt hij een drastisch besluit. Hij koopt een camper, zet een advertentie voor een reisgenoot en besluit zonder medeweten van familie en vrienden om op pad te gaan. Tot zijn grote verbazing reageert als enige een jonge vrouw op zijn advertentie. Haar naam is Joanne en zij is totaal niet zoals hij zich voorgesteld had, toch gaat hij met haar het grote avontuur aan.
Gaandeweg leren ze elkaar beter kennen met vallen en opstaan. Ze doorkruisen Frankrijk waarbij ze regelmatig langere tijd doorbrengen op mooie plekken. Ze ontmoeten allerlei verschillende mensen die ieder op zijn eigen wijze
Emile en Joanne helpen, gevraagd en ongevraagd. In de loop van de tijd ondervindt Emile steeds vaker de gevolgen van zijn ziekte. Op haar eigen bijzondere manier ondersteunt Joanne hem. Ondanks dat zij in haar leven een trauma heeft opgelopen dat ze niet heeft kunnen verwerken komt ze mede door Emile tot inzichten.
Er staan heel mooie quotes in dit boek, de meest aansprekende met betrekking tot Emile en Joanne’s situatie:
Aangezien je de windrichting niet kunt veranderen, moet je leren je zeilen bij te stellen.
Dit verhaal verdient de volle vijf ⭐️
Als bij Emile, een man van 26 jaar, een vroegtijdige vorm van alzheimer wordt geconstateerd neemt hij een drastisch besluit. Hij koopt een camper, zet een advertentie voor een reisgenoot en besluit zonder medeweten van familie en vrienden om op pad te gaan. Tot zijn grote verbazing reageert als enige een jonge vrouw op zijn advertentie. Haar naam is Joanne en zij is totaal niet zoals hij zich voorgesteld had, toch gaat hij met haar het grote avontuur aan.
Gaandeweg leren ze elkaar beter kennen met vallen en opstaan. Ze doorkruisen Frankrijk waarbij ze regelmatig langere tijd doorbrengen op mooie plekken. Ze ontmoeten allerlei verschillende mensen die ieder op zijn eigen wijze
Emile en Joanne helpen, gevraagd en ongevraagd. In de loop van de tijd ondervindt Emile steeds vaker de gevolgen van zijn ziekte. Op haar eigen bijzondere manier ondersteunt Joanne hem. Ondanks dat zij in haar leven een trauma heeft opgelopen dat ze niet heeft kunnen verwerken komt ze mede door Emile tot inzichten.
Er staan heel mooie quotes in dit boek, de meest aansprekende met betrekking tot Emile en Joanne’s situatie:
Aangezien je de windrichting niet kunt veranderen, moet je leren je zeilen bij te stellen.
Dit verhaal verdient de volle vijf ⭐️
1
Reageer op deze recensie