Lezersrecensie
aangrijpende roman
"Ik droomde dat ik droomde over de klamme grijze aarde van het eiland en de zoetige lucht die er na een regenbui uit opstijgt, dus ik was twee dimensies verwijderd van een plek waar ik nooit meer zal komen."
Voetbalster Evan Keogh staat samen met zijn teamgenoot Robbie terecht voor seksuele aanranding. Je volgt als lezer hoofdzakelijk Evan, en krijg je inzichten in zijn gedachten en reflecties over de zaak, zijn leven en de gebeurtenissen die hem hebben gevormd tot waar hij nu staat. John Boyne kiest hier ervoor om het verhaal hoofdzakelijk te vertellen vanuit het perspectief van een verdachte die terecht staat. Dit biedt een bijzonder perspectief, waarbij de auteur stukje bij beetje meer onthult over Evan en zijn verleden. Geleidelijk aan kom je meer te weten over Evan en de bewuste avond.
Evan verliet het eiland waar hij opgroeide op zeventienjarige leeftijd om kunstenaar te worden, ondanks dat zijn vader liever had dat hij voetballer werd. Evan heeft het moeilijk op het vasteland om zijn droom waar te maken en ziet zich genoodzaakt om bepaalde keuzes te maken. Een van die keuzes is zich aanmelden bij een voetbalploeg, ondanks hij echt geen voetballer wil zijn. Maar hij heeft talent als voetballer en hij wordt een voetbalster. De keerzijde is dat hij echt zichzelf niet kan zijn wat zwaar op hem weegt.
Evan worstelt met zijn identiteit als homoseksuele man in 'de' voetbalwereld. Hij is niet altijd eerlijk geweest tegen zichzelf en botst hier vaak tegenaan. Zijn vriend Robbie wordt aangeklaagd voor verkrachting en Evan wordt als medeplichtige beschouwd.
Het verhaal van Evan is vrij emotioneel en de reis die hij door reflectie onderneemt is aangrijpend en pijnlijk. De auteur behandelt thema's als schuld en onschuld, de zoektocht naar je identiteit, en de druk van familie of maatschappij. Je hoeft het eerste boek Water helemaal nog niet gelezen te hebben om Aarde te lezen.
Ondanks het zware thema leest boek vlot en had me vanaf het begin in zijn greep. Dat is een van de dingen die ik altijd zo waardeer aan de boeken van John Boyne. Hij eet je direct het verhaal in te trekken, een vleugje geheimzinnigheid toe te voegen en je mee te nemen door je dicht bij het personage te plaatsen. Hij weet met vaak ook te verrassen, ook met die verhaal.
Voetbalster Evan Keogh staat samen met zijn teamgenoot Robbie terecht voor seksuele aanranding. Je volgt als lezer hoofdzakelijk Evan, en krijg je inzichten in zijn gedachten en reflecties over de zaak, zijn leven en de gebeurtenissen die hem hebben gevormd tot waar hij nu staat. John Boyne kiest hier ervoor om het verhaal hoofdzakelijk te vertellen vanuit het perspectief van een verdachte die terecht staat. Dit biedt een bijzonder perspectief, waarbij de auteur stukje bij beetje meer onthult over Evan en zijn verleden. Geleidelijk aan kom je meer te weten over Evan en de bewuste avond.
Evan verliet het eiland waar hij opgroeide op zeventienjarige leeftijd om kunstenaar te worden, ondanks dat zijn vader liever had dat hij voetballer werd. Evan heeft het moeilijk op het vasteland om zijn droom waar te maken en ziet zich genoodzaakt om bepaalde keuzes te maken. Een van die keuzes is zich aanmelden bij een voetbalploeg, ondanks hij echt geen voetballer wil zijn. Maar hij heeft talent als voetballer en hij wordt een voetbalster. De keerzijde is dat hij echt zichzelf niet kan zijn wat zwaar op hem weegt.
Evan worstelt met zijn identiteit als homoseksuele man in 'de' voetbalwereld. Hij is niet altijd eerlijk geweest tegen zichzelf en botst hier vaak tegenaan. Zijn vriend Robbie wordt aangeklaagd voor verkrachting en Evan wordt als medeplichtige beschouwd.
Het verhaal van Evan is vrij emotioneel en de reis die hij door reflectie onderneemt is aangrijpend en pijnlijk. De auteur behandelt thema's als schuld en onschuld, de zoektocht naar je identiteit, en de druk van familie of maatschappij. Je hoeft het eerste boek Water helemaal nog niet gelezen te hebben om Aarde te lezen.
Ondanks het zware thema leest boek vlot en had me vanaf het begin in zijn greep. Dat is een van de dingen die ik altijd zo waardeer aan de boeken van John Boyne. Hij eet je direct het verhaal in te trekken, een vleugje geheimzinnigheid toe te voegen en je mee te nemen door je dicht bij het personage te plaatsen. Hij weet met vaak ook te verrassen, ook met die verhaal.
1
Reageer op deze recensie