Lezersrecensie
leuke historische serie van eigen bodem
Dodenval is het zevende deel van de historische serie met Lodewijk Pynaert en Cyriel De Cruyenaere. Het verhaal speelt zich af in Brussel in 1924. Bernadette, de jongste dochter van rijke industriële familie, wordt de dag na haar verlovingsfeest vermoord in haar bed aangetroffen. De Cruyenaere en Pynaert zijn belast met het onderzoek naar de moordenaar. Ze volgen enkele sporen, maar het onderzoek verloopt traag. Pynaert verdenkt meteen de zeer charmante verloofde van Bernadette. Hij richt zich in zijn onderzoek dus voornamelijk op de verloofde. Niet veel later krijgt dit duo een tweede zaak voorgeschoteld. In het weekend vond een overval plaats in een bank waarbij de kluizen met dynamiet zijn opgeblazen. Beide heren moeten met de beperkte middelen die ze hebben (anno 1924) deze zaken onderzoeken.
Dit was mijn eerste kennismaking met deze serie. In het begin had ik wat moeite om de hoofdpersonages goed te plaatsen ten opzichte van elkaar. Pynaert is niet alleen de chef van De Cruyenaere, maar ook zijn schoonvader. Dit verhaal gaf me het gevoel dat ik toch wat informatie miste over de achtergrond van de personages. Er wordt weinig bijkomende context gegeven, enkel wat strikt noodzakelijk is in kader van de onderzoeken. Desondanks is het interessant om dit duo te volgen in 1924. Vingerafdrukken werden manueel vergeleken. Koetsen en autotaxi's zijn nog in gebruik en om te telefoneren had je een tussenpersoon nodig. Van het veiligstellen van een plaats delict had men amper gehoord, wat het verhaal authentiek maakt. Al zou je als lezer soms willen roepen tegen een inspecteur. Hoewel ik het verhaal niet bijzonder spannend vond, wist de auteur me nieuwsgierig te maken naar de afloop van beide zaken.
De schrijfstijl van Christian De Coninck is toegankelijk en beschrijvend met een duidelijk doel voor ogen; het ontmaskeren van de dader(s) van de moord en de bankoverval. Het geeft een goed beeld van hoe de politie te werk ging honderd jaar geleden.
Dit was mijn eerste kennismaking met deze serie. In het begin had ik wat moeite om de hoofdpersonages goed te plaatsen ten opzichte van elkaar. Pynaert is niet alleen de chef van De Cruyenaere, maar ook zijn schoonvader. Dit verhaal gaf me het gevoel dat ik toch wat informatie miste over de achtergrond van de personages. Er wordt weinig bijkomende context gegeven, enkel wat strikt noodzakelijk is in kader van de onderzoeken. Desondanks is het interessant om dit duo te volgen in 1924. Vingerafdrukken werden manueel vergeleken. Koetsen en autotaxi's zijn nog in gebruik en om te telefoneren had je een tussenpersoon nodig. Van het veiligstellen van een plaats delict had men amper gehoord, wat het verhaal authentiek maakt. Al zou je als lezer soms willen roepen tegen een inspecteur. Hoewel ik het verhaal niet bijzonder spannend vond, wist de auteur me nieuwsgierig te maken naar de afloop van beide zaken.
De schrijfstijl van Christian De Coninck is toegankelijk en beschrijvend met een duidelijk doel voor ogen; het ontmaskeren van de dader(s) van de moord en de bankoverval. Het geeft een goed beeld van hoe de politie te werk ging honderd jaar geleden.
1
Reageer op deze recensie