meeslepende fantasy

“Aan de hemel te zien is er een rampspoed op komst”.

Het verhaal volgt Wren,een sterke, koppige en complexe vrouw die in Edgewood woont. Al drie eeuwen kreeg de winter steeds meer grip op het dorp Edgewood totdat eigenlijk alles bevroor. De inwoners hebben nauwelijks eten en hebben bovendien te maken met indringers. De Schaduw, een soort van magische afscheiding die het dorp moet beschermen tegen het Dodenrijk, wordt zwakker en zwakker. Om dit te versterken is het zo dat de god in het Dodenrijk om de zoveel tijd een vrouw komt halen in Edgewood om mee te trouwen. Die god, Boreas, ook bekend als de Noordenwind of de Wintervorst, heeft opnieuw een vrouw nodig.

De relatie tussen de twee hoofdpersonages is een voorbeeld van de vijanden-tot-geliefden-trope. De schrijfster neemt uitgebreid de tijd om de wereld van Edgewood, de Schaduw, het Dodenrijk, de God Wintervorst en de verschillende personages en de eeuwenlange onderlinge verhoudingen uiteen te zetten. Het wereldbeeld is levendig en gedetailleerd, al verloopt het verhaal hierdoor enigszins traag en duurt het even voordat echt de romantiek op gang komt.

Er hangt chemie tussen Boreas en Wren. Hun complexe relatie en de ontwikkeling van hun gevoelens, maar vooral de ontwikkeling als personages, zijn boeiend om te volgen. Warwick slaagt erin om de lezer mee te nemen in de groei van deze personages, en hun persoonlijke worstelingen en trauma's worden geloofwaardig weergegeven. Het verhaal biedt een mooie balans tussen spanning en fantasie.

Hoewel ik niet zo bekend ben met het genre, kon ik de charme van Noordenwind zeker waarderen. Voor liefhebbers van romantische fantasie en hervertellingen van sprookjes is dit boek een aanrader. Het biedt een meeslepende en boeiende leeservaring. De opbouw van de wereld weet de schrijfster voor mij heel beeldend te vertellen.