Lezersrecensie
aangrijpend jeugdverhaal
De tienjarige Mirza wordt op een dag na schooltijd meegenomen door zijn vader. De auto is volgepakt met spullen, maar zijn vader geeft geen antwoord op Mirza’s vragen. Na een hele lange autotocht komen ze aan bij het afgelegen huis van Mirza’s overleden grootouders, de ouders van zijn vader. Mirza voelt zich in de war. Waarom heeft zijn vader hem hierheen gebracht? Wat verzwijgt hij? Mirza wordt naar school gestuurd, hij worstelt met de taal en de gebruiken van dit vreemde land.
Mirza is boos, begrijpt niet waarom zijn vader deze drastische beslissing heeft genomen. En al helemaal niet zonder met Mirza te praten. In gedachten overlegt hij met zijn beste vriend en samen beramen ze een plan om terug te keren naar zijn echte thuis. Je wordt als lezer meegenomen in Mirza’s gedachten en gesprekken met zijn vriend. Je leert hem beter kennen en wat hij meemaakt doordat je deelgenoot bent van zijn gedachten en zijn gesprekken met zijn beste vriend. Je voelt de spanning wanneer Mirza en zijn vader onderweg zijn, maar ook de uitdagingen van zijn nieuwe omgeving. De taal, het maken van vrienden, de nieuwe school en het mysterie rondom zijn zwijgzame vader houden je geboeid. Langzaam leert Mirza de taal en sluit hij vriendschap.
De schrijfster hanteert een toegankelijke schrijfstijl en verwerkt toch een zwaar thema in een behapbaar verhaal. De illustraties passen bij het verhaal en versterken de emoties van Mirza.
‘Vandaag komen we niet meer thuis’ is een meeslepend jeugdverhaal over opnieuw beginnen en de impact hiervan op kinderen. Het boek leest vlot en vreemde woorden worden achteraan uitgelegd. De schrijfster weet de verwarring en gevoelens van Mirza goed over te brengen. De mysterieuze sfeer in het boek wordt versterkt door de beschrijving van hun tocht en het afgelegen huis van Mirza’s grootouders en de bewoners van het dorp. Tegelijkertijd zorgt de zwijgzaamheid van Mirza’s vader voor een zekere spanning. Langzaamaan begint Mirza open te bloeien, vertrouwen te krijgen, sluit hij vriendschap en beleeft hij avonturen.
Mirza is boos, begrijpt niet waarom zijn vader deze drastische beslissing heeft genomen. En al helemaal niet zonder met Mirza te praten. In gedachten overlegt hij met zijn beste vriend en samen beramen ze een plan om terug te keren naar zijn echte thuis. Je wordt als lezer meegenomen in Mirza’s gedachten en gesprekken met zijn vriend. Je leert hem beter kennen en wat hij meemaakt doordat je deelgenoot bent van zijn gedachten en zijn gesprekken met zijn beste vriend. Je voelt de spanning wanneer Mirza en zijn vader onderweg zijn, maar ook de uitdagingen van zijn nieuwe omgeving. De taal, het maken van vrienden, de nieuwe school en het mysterie rondom zijn zwijgzame vader houden je geboeid. Langzaam leert Mirza de taal en sluit hij vriendschap.
De schrijfster hanteert een toegankelijke schrijfstijl en verwerkt toch een zwaar thema in een behapbaar verhaal. De illustraties passen bij het verhaal en versterken de emoties van Mirza.
‘Vandaag komen we niet meer thuis’ is een meeslepend jeugdverhaal over opnieuw beginnen en de impact hiervan op kinderen. Het boek leest vlot en vreemde woorden worden achteraan uitgelegd. De schrijfster weet de verwarring en gevoelens van Mirza goed over te brengen. De mysterieuze sfeer in het boek wordt versterkt door de beschrijving van hun tocht en het afgelegen huis van Mirza’s grootouders en de bewoners van het dorp. Tegelijkertijd zorgt de zwijgzaamheid van Mirza’s vader voor een zekere spanning. Langzaamaan begint Mirza open te bloeien, vertrouwen te krijgen, sluit hij vriendschap en beleeft hij avonturen.
1
Reageer op deze recensie