Een instapmodel naar de boeken van Agatha Christie; lekker speuren naar de dader.

'De Christiemoorden' is een misdaadroman waar je als lezer doorheen vliegt. De hoofdstukken zijn erg kort, gemiddeld anderhalve bladzijde, en de titel is tegelijkertijd de hoofdpersoon van dat betreffende hoofdstuk. Dit maakt de opbouw voor de lezer heel overzichtelijk.

De Vlaamse Dominique Biebau (1977) stelde dit boek ter beschikking voor de 'Lees Eens Wat Anders-boekenclub van Hebban. Zo'n tien lezers, die normaal gesproken geen thrillers lezen, lazen dit boek en gingen erover in discussie (https://www.hebban.nl/spot/leesclub-lewa-thriller). Biebau, van oorsprong docent Nederlands maar inmiddels ook een succesvol schrijver, schreef eerder het boek 'Mollenfeest' over dezelfde hoofdpersoon en dezelfde regio. De boeken zijn echter wel volledig los van elkaar te lezen. Met 'Russisch voor beginners' won Biebau zowel de Knack Hercule Poirotprijs 2019 als de Gouden Strop 2020.

In 'De Christiemoorden' maak je kennis met Judith, de bibliothecaresse van het kleine dorpje Mollendaal. Judith leidt een rustig en eenvoudig leven en houdt van boeken lezen en bespreken, zo is ze ook lid van de leesclub 'Met thrillende vingers'. Judith heeft een moeizame relatie met haar moeder Bianca en het helpt hen dan ook beiden dat Bianca veelvuldig in Spanje verblijft. Biebau beschrijft de relatie tussen de twee treffend:

"Zo waren zij en haar moeder nu eenmaal: twee keien in een te kleine broekzak, gedoemd om te botsen."

Tijdens haar werk in de bibliotheek ontvangt Judith een oud boek van Agatha Christie met daarin een vaag briefje. Ze weet niet echt wat ze ermee moet en legt het boek met het briefje apart. Precies een week later ontvangt zij nog een boek van Agatha Christie met daarin wederom een briefje met een opvallende tekst. Weer precies een week later ..
De boodschappen worden persoonlijker, dreigender en Judith ontdekt dat de boeken en briefjes verband houden met de misdaden die in Mollendaal gepleegd worden. Ze probeert de boodschappen tot ontcijferen om nieuwe misdaden te voorkomen en roept de hulp in van haar leesclub. Als een en ander toch wel erg dreigend wordt, wordt de hulp ingeroepen van rechercheur Isabelle. Als lezer ben je onderdeel van deze club dames en weet je stiekem een beetje meer doordat je af en toe ook een blik krijgt in de gedachten van de dader en voor elke misdaad een 'document ter staving' leest.

Biebau heeft met dit boek een toegankelijke misdaadroman geschreven. De karakters en gebeurtenissen worden weinig diepgaand uitgewerkt, waardoor dit boek in zijn eenvoud sterk is. Met weinig woorden weet Biebau een en ander helder en duidelijk weer te geven.

'Mollendaal voelde als een jurk die ze al jaren niet meer had gedragen, maar die in haar kreuken het verleden in zich droeg' .

Het verhaal doet denken aan een instapmodel voor de boeken van Agatha Christie; als je geen tijd hebt om dagenlang heel erg gefocust een misdadiger te ontrafelen, maar je hebt wel zin in een vlot boek dat tot hetzelfde genre behoort, dan is 'De Christiemoorden' een perfect boek. Een misdaadroman is in de basis spannend, Biebau heeft echter ook meerdere humoristische passages in het verhaal weten te verwerken; het boek heeft daarmee een mooie balans in het spannende en grappige. Dat Biebau fijngevoelig is blijkt uit de voordracht in het boek; direct een glimlach op mijn gezicht en de eerste markering in het boek.