Een ode aan het gezin

Het boekenweekgeschenk van 2024 leest alsof je op een vroege zomeravond rondom het kampvuur zit met de familie Chabot. Waar de familie normaal terughoudend is wat betreft het delen van hun privéleven, vertellen zij nu -wellicht door dat drankje bij het vuur- openhartig over hun familiebestaan.

Vader Bart, zijn vier zonen en hond Bril verhalen elk in een eigen hoofdstuk over kenmerkende Chabot-momenten in hun leven. Moeder Yolanda maakt met haar 7 kleine hoofdstukjes 'Mamastippen' het gezin én dit boekje compleet.

Op de eerste bladzijde zegt moeder Yolanda tegen zoon Storm: 'Als je ouder wordt, verandert alles. Niets blijft.'. Door de gelaagdheid van deze zin is dit een fraaie opening van dit verhaal.

Alle leden van het gezin worden geïntroduceerd door hond Bril, hij vertelt waarom hij, ondanks dat het steeds moeizamer gaat, zo zijn best doet om zo lang mogelijk te blijven. De lezer gaat met vader Bart mee op vakantie naar een onheilspellend vakantiehuis in Frankrijk en in verschillende korte vertellingen schetst Sebastiaan een beeld van de steeds kleiner wordende wereld van vader Bart en de 'binnenkamerbuien' van moeder Yolanda. Maurits mijmert vol emotie over hoe de plek waar zijn jeugd eindeloos leek te duren, de tijd toch niet lang genoeg bleek: hun huis, hun lieve chaos. Luisterrijk peinst Storm over leven en dood en als laatste zoon neemt Splinter in dit boek afscheid.

'Hoe langer ik bij mijn ouders ben, hoe scherper ik het zie: de tijd heeft de schaakstukken in ons leven verzet.'

Op ontvankelijke wijze worden grootse thema's in het leven aangegaan. Als lezer word je deel van deze familie, ervaar je hoe alles verandert: de gezinsleden en gezinssamenstelling, de rollen en verantwoordelijkheden binnen het gezin, maar ook dat wat vroeger als raar en beschamend gezien werd, nu als warm en dierbaar ervaren wordt.

Een heerlijke ode aan het gezin, het doet verlangen naar nog eens een avondje kampvuur met dit gezin.