Lezersrecensie
Poort naar het verleden
Tijdens de zoveelste hittegolf en alweer een avondklok, verveelt Polly zich een ongeluk. Het is 2032 en Groot-Brittannië wordt geteisterd door extreme warmte, waardoor Polly echt op zoek is naar verkoeling.
Haar angst voor water overwinnen zou al enorm helpen. Zeker als Polly samen met haar broer vakantie gaat vieren bij haar tante, die aan een groot meer woont. Het waterpeil daar is echter behoorlijk gedaald, en een verloren dorp is zichtbaar geworden.
Tijdens een nachtelijke duik in het meer kan Polly ineens onderwater ademen. Wat is er met deze duik in werking gezet?
“Sinds die avond in februari, toen de eerste bijeenkomst in het dorpshuis plaatsvond, had ik tegen dit moment opgezien.” Emma Carroll
De onderwaterpoort van Emma Carroll is een mooie jeugdroman met een boodschap.
Emma Carroll heeft haar niet te missen boodschappen weten te verpakken in een heerlijk verhaal over vriendschap en heeft daar een klein vleugje fantasy aan toegevoegd. Het valt vrijwel direct op hoe makkelijk het boek leest en wat de auteur wil vertellen. Toch weet ze je vaak te verrassen door er dan net weer wat meer aan toe te voegen, of een nieuw element te introduceren. Daardoor worden pesten, ‘anders’ zijn, doorzetten, opkomen voor jezelf en je eigen pad kiezen ook onderdeel van het verhaal. Maar de grootste boodschap is weggelegd voor de toestand van de aarde en het milieu.
Het voorgaande klinkt misschien als zwaar en veel voor een jongerenboek, maar niets is minder waar. Emma Carroll heeft alles zo toegankelijk en aantrekkelijk geschreven dat het een plezier is om het boek te lezen. De ontroerende en leerzame momenten zijn er mooi en zonder veel gewicht in opgenomen. En de, vaak jeugdige, hoofdpersonen die alles beleven zijn erg leuk, en hebben ieder hun eigen wensen en uitdagingen. Ze zorgen dat het verhaal goed aankomt en soms weten ze je echt te verrassen, maar ook dat gebeurt op een tot de verbeelding spreken de manier.
De onderwaterpoort is een jeugdroman voor iedereen die van een fijn en fantasievol verhaal houdt.
4½ ⭐️
Instagram: sheila_hjv_inbooks
Haar angst voor water overwinnen zou al enorm helpen. Zeker als Polly samen met haar broer vakantie gaat vieren bij haar tante, die aan een groot meer woont. Het waterpeil daar is echter behoorlijk gedaald, en een verloren dorp is zichtbaar geworden.
Tijdens een nachtelijke duik in het meer kan Polly ineens onderwater ademen. Wat is er met deze duik in werking gezet?
“Sinds die avond in februari, toen de eerste bijeenkomst in het dorpshuis plaatsvond, had ik tegen dit moment opgezien.” Emma Carroll
De onderwaterpoort van Emma Carroll is een mooie jeugdroman met een boodschap.
Emma Carroll heeft haar niet te missen boodschappen weten te verpakken in een heerlijk verhaal over vriendschap en heeft daar een klein vleugje fantasy aan toegevoegd. Het valt vrijwel direct op hoe makkelijk het boek leest en wat de auteur wil vertellen. Toch weet ze je vaak te verrassen door er dan net weer wat meer aan toe te voegen, of een nieuw element te introduceren. Daardoor worden pesten, ‘anders’ zijn, doorzetten, opkomen voor jezelf en je eigen pad kiezen ook onderdeel van het verhaal. Maar de grootste boodschap is weggelegd voor de toestand van de aarde en het milieu.
Het voorgaande klinkt misschien als zwaar en veel voor een jongerenboek, maar niets is minder waar. Emma Carroll heeft alles zo toegankelijk en aantrekkelijk geschreven dat het een plezier is om het boek te lezen. De ontroerende en leerzame momenten zijn er mooi en zonder veel gewicht in opgenomen. En de, vaak jeugdige, hoofdpersonen die alles beleven zijn erg leuk, en hebben ieder hun eigen wensen en uitdagingen. Ze zorgen dat het verhaal goed aankomt en soms weten ze je echt te verrassen, maar ook dat gebeurt op een tot de verbeelding spreken de manier.
De onderwaterpoort is een jeugdroman voor iedereen die van een fijn en fantasievol verhaal houdt.
4½ ⭐️
Instagram: sheila_hjv_inbooks
1
Reageer op deze recensie