Lezersrecensie
Het leven overleven
Als Roos na haar, grotendeels door hasj benevelde, reis door het Midden-Oosten, Europa en Azië samen met haar grote liefde Lugi naar Nederland is gevlogen, volgt een onaangename verrassing. Lugi heeft namelijk besloten om zonder haar verder te reizen.
Het hart van Roos is gebroken. Ze probeert haar oude leven weer op te pakken, maar merkt al snel dat dat leven er niet meer is. Als ze vervolgens ook thuis niet langer welkom is, belandt ze op straat en volgt een dakloos bestaan. Om haar leven te kunnen keren zal ze diep in zichzelf moeten graven.
“Er was niets dat haar meer energie gaf dan de universele liefde die ze voelde in het bijzijn van Lugi. Het universum hield van hem.” Masja de Vogel
De soepbus van Masja de Vogel is een roman met meerdere lagen.
Dit schrijfdebuut van Masja de Vogel is niet direct een makkelijk weg te lezen verhaal. Het heeft je onverdeelde aandacht nodig om het echt volledig in je op te kunnen nemen. Het maakte dat ik er even in moest groeien, maar daarin ook de uitdaging voelde om de situatie van het hoofdpersonage zowel in, als tussen, de regels te leren begrijpen. Je krijgt de neiging om allerlei stempeltjes op de personages te drukken, maar er zweeft iets boven het verhaal dat je daarvan weerhoudt. Waarschijnlijk omdat de auteur goed het gevoel instandhoudt dat je (nog) niet alles weet.
Het verhaal speelt zich deels af tijdens de reis van Roos en Lugi en deels vanaf de periode dat Roos dakloos is. De auteur plaatst je in de gedachten van haar hoofdpersoon. En ik kan wel zeggen dat dat een uiterst verwarrende ervaring was, waarvan ik vermoed dat Masja de Vogel precies die bedoeling had. Het verhaal valt en staat namelijk bij de gedachtespinsels van Roos en de auteur weet de chaos die daar heerst treffend over te brengen. Door de koppeling aan een benevelde reis en de zware omstandigheden van dakloosheid kom dit nog sterker bij je binnen.
De soepbus is een boek dat je uitdaagt om te graven, om tussen de regels in te lezen en om de Roos te vinden die in de onsamenhangendheid van haar toestand verstopt ligt.
3½ ⭐️
Instagram: sheila_hjv_inbooks
Het hart van Roos is gebroken. Ze probeert haar oude leven weer op te pakken, maar merkt al snel dat dat leven er niet meer is. Als ze vervolgens ook thuis niet langer welkom is, belandt ze op straat en volgt een dakloos bestaan. Om haar leven te kunnen keren zal ze diep in zichzelf moeten graven.
“Er was niets dat haar meer energie gaf dan de universele liefde die ze voelde in het bijzijn van Lugi. Het universum hield van hem.” Masja de Vogel
De soepbus van Masja de Vogel is een roman met meerdere lagen.
Dit schrijfdebuut van Masja de Vogel is niet direct een makkelijk weg te lezen verhaal. Het heeft je onverdeelde aandacht nodig om het echt volledig in je op te kunnen nemen. Het maakte dat ik er even in moest groeien, maar daarin ook de uitdaging voelde om de situatie van het hoofdpersonage zowel in, als tussen, de regels te leren begrijpen. Je krijgt de neiging om allerlei stempeltjes op de personages te drukken, maar er zweeft iets boven het verhaal dat je daarvan weerhoudt. Waarschijnlijk omdat de auteur goed het gevoel instandhoudt dat je (nog) niet alles weet.
Het verhaal speelt zich deels af tijdens de reis van Roos en Lugi en deels vanaf de periode dat Roos dakloos is. De auteur plaatst je in de gedachten van haar hoofdpersoon. En ik kan wel zeggen dat dat een uiterst verwarrende ervaring was, waarvan ik vermoed dat Masja de Vogel precies die bedoeling had. Het verhaal valt en staat namelijk bij de gedachtespinsels van Roos en de auteur weet de chaos die daar heerst treffend over te brengen. Door de koppeling aan een benevelde reis en de zware omstandigheden van dakloosheid kom dit nog sterker bij je binnen.
De soepbus is een boek dat je uitdaagt om te graven, om tussen de regels in te lezen en om de Roos te vinden die in de onsamenhangendheid van haar toestand verstopt ligt.
3½ ⭐️
Instagram: sheila_hjv_inbooks
2
Reageer op deze recensie
