Lezersrecensie
Het hoofd versus het hart
Vanaf het moment dat het huis van haar moeder werd leeggehaald door een deurwaarder, weet Antonia één ding zeker: ze gaat ervoor zorgen dat dit haar nooit overkomt. Ze is vastbesloten om een rijke man te trouwen.
Wanneer Antonia de man ontmoet die ze met haar verstand kiest, ontmoet ze ook de man die door haar hart wordt gekozen. Ze krijgt een affaire met die laatste, maar ze weet dat haar toekomst niet bij Paul maar bij Egbert ligt.
Als het noodlot toeslaat verlaat Antonia Amsterdam, en vertrekt ze samen met Egbert en haar beste vriendinnen naar New York. Tweeëndertig jaar later keert ze terug naar haar geboorteland, zonder verwachtingen maar met hoop.
“Het was juist krachtig om je kwetsbaarheid te tonen. Uit die kracht kwamen mooie relaties tot stand.” Sonja Kemp
De weg terug van Sonja Kemp is een mooie roman over verwachtingen, wensen en keuzes.
Voordat ik begin met lezen vind ik het altijd leuk om naar aanleiding van de flaptekst, alvast een beetje na te denken over het verhaal. Bij De weg terug vroeg ik mij af wat ik van de keuzes van Antonia zou vinden, en hoe ze zou worden neergezet door de auteur. Sonja Kemp plaatst haar personage in een tijd waarin bepaalde keuzes werden beïnvloed door de toen geldende ‘normen en waarden’, en creëert daarmee ruimte voor begrip en compassie.
Sonja Kemp vertelt een verhaal vol maatschappelijke uitdagingen die soms tijdsgebonden en soms tijdsoverstijgend zijn, maar altijd een bepaalde edge in zich dragen. Ze zet de situaties zonder oordeel en met gevoel neer en dat maakt dat het boek van begin tot eind boeit en verrast. De weg terug kent naast uitdagingen ook vooral veel warmte, liefde, acceptatie en vriendschap en dat ademt door alles heen. Soms is de familie die je kiest de fijnste familie die je kan hebben, en als die familie bestaat uit Sophia, Helene en Allard, dan heeft Antonia zeker de beste soort gekozen.
De weg terug vertelt het verhaal van Antonia en de mensen die ze liefheeft en nog lief zal hebben. En dat wordt gedaan op een manier die ervoor zorgt dat je ook van ieder van hen gaat houden.
⭐️⭐️⭐️⭐️
Instagram: sheila_hjv_inbooks
Wanneer Antonia de man ontmoet die ze met haar verstand kiest, ontmoet ze ook de man die door haar hart wordt gekozen. Ze krijgt een affaire met die laatste, maar ze weet dat haar toekomst niet bij Paul maar bij Egbert ligt.
Als het noodlot toeslaat verlaat Antonia Amsterdam, en vertrekt ze samen met Egbert en haar beste vriendinnen naar New York. Tweeëndertig jaar later keert ze terug naar haar geboorteland, zonder verwachtingen maar met hoop.
“Het was juist krachtig om je kwetsbaarheid te tonen. Uit die kracht kwamen mooie relaties tot stand.” Sonja Kemp
De weg terug van Sonja Kemp is een mooie roman over verwachtingen, wensen en keuzes.
Voordat ik begin met lezen vind ik het altijd leuk om naar aanleiding van de flaptekst, alvast een beetje na te denken over het verhaal. Bij De weg terug vroeg ik mij af wat ik van de keuzes van Antonia zou vinden, en hoe ze zou worden neergezet door de auteur. Sonja Kemp plaatst haar personage in een tijd waarin bepaalde keuzes werden beïnvloed door de toen geldende ‘normen en waarden’, en creëert daarmee ruimte voor begrip en compassie.
Sonja Kemp vertelt een verhaal vol maatschappelijke uitdagingen die soms tijdsgebonden en soms tijdsoverstijgend zijn, maar altijd een bepaalde edge in zich dragen. Ze zet de situaties zonder oordeel en met gevoel neer en dat maakt dat het boek van begin tot eind boeit en verrast. De weg terug kent naast uitdagingen ook vooral veel warmte, liefde, acceptatie en vriendschap en dat ademt door alles heen. Soms is de familie die je kiest de fijnste familie die je kan hebben, en als die familie bestaat uit Sophia, Helene en Allard, dan heeft Antonia zeker de beste soort gekozen.
De weg terug vertelt het verhaal van Antonia en de mensen die ze liefheeft en nog lief zal hebben. En dat wordt gedaan op een manier die ervoor zorgt dat je ook van ieder van hen gaat houden.
⭐️⭐️⭐️⭐️
Instagram: sheila_hjv_inbooks
1
Reageer op deze recensie