Lezersrecensie
Het begon met Obon
Al twee jaar lang zit Hayate opgesloten in zijn kamer en al die tijd zetten zijn moeder en zusje al eten en drinken voor zijn deur neer. Er is een geheim dat Hayate’s leven verzwaart, en hem in de kamer gekluisterd houdt.
Met zijn kunst creëert Hayate aanwijzingen voor zijn zusje, die via de etsen misschien wel kan ontdekken wat haar broer binnenskamers houdt. Lukt het Hana om te ontrafelen wat er tijdens Obon van twee jaar geleden is gebeurd? En is Hayate klaar om dit met haar te delen?
“Hayate voelde zijn hoofd koortsachtig heet worden. Hij drukte zijn stressballetje helemaal fijn. Hoe had hij hierin mee kunnen gaan?” Mischa van Broekhoven
Geestenvuur van Mischa van Broekhoven is een aangrijpende roman over pesten, trauma, boetedoening en opoffering.
Wat mij vooral bij zal blijven van dit erg mooie verhaal is de zachtheid waarmee het door Mischa van Broekhoven aan het papier is toevertrouwd, en de intieme sfeer die daardoor ontstaat. Je krijgt echt het idee dat je vlak naast de personages staat en over hun schouder mee hun wereld inkijkt. Hoe klein of hoe groot die wereld ook is, en hoe diep de emoties die erin besloten liggen ook kunnen gaan, de auteur weet je met de sfeer altijd dicht bij de karakters te houden.
Mischa van Broekhoven vertelt Geestenvuur vanuit meerdere perspectieven, en zet daarbij iedere hoofdrolspeler krachtig in het nu neer. Door in het heden terug te kijken naar het verleden ontstaat er een sterke onderlinge verbinding, zelfs als er geen persoonlijk contact is. Daarin ontstaat ruimte voor Hana om te ontdekken wat er met haar broer aan de hand is.
Mischa van Broekhoven laat je de pijn van pesten voelen en de verwoestende gevolgen ervan ervaren. Door middel van herinneringen, clues, bezigheden en de aandacht die wordt besteed aan de games die Hayate speelt, maakt de auteur steeds een beetje meer duidelijk wat er onder de oppervlakte verborgen ligt, en bereid je zodoende voor op het einde dat volgt en de wetenschap die dat met zich meebrengt.
4½
Instagram: sheila_hjv_inbooks
Met zijn kunst creëert Hayate aanwijzingen voor zijn zusje, die via de etsen misschien wel kan ontdekken wat haar broer binnenskamers houdt. Lukt het Hana om te ontrafelen wat er tijdens Obon van twee jaar geleden is gebeurd? En is Hayate klaar om dit met haar te delen?
“Hayate voelde zijn hoofd koortsachtig heet worden. Hij drukte zijn stressballetje helemaal fijn. Hoe had hij hierin mee kunnen gaan?” Mischa van Broekhoven
Geestenvuur van Mischa van Broekhoven is een aangrijpende roman over pesten, trauma, boetedoening en opoffering.
Wat mij vooral bij zal blijven van dit erg mooie verhaal is de zachtheid waarmee het door Mischa van Broekhoven aan het papier is toevertrouwd, en de intieme sfeer die daardoor ontstaat. Je krijgt echt het idee dat je vlak naast de personages staat en over hun schouder mee hun wereld inkijkt. Hoe klein of hoe groot die wereld ook is, en hoe diep de emoties die erin besloten liggen ook kunnen gaan, de auteur weet je met de sfeer altijd dicht bij de karakters te houden.
Mischa van Broekhoven vertelt Geestenvuur vanuit meerdere perspectieven, en zet daarbij iedere hoofdrolspeler krachtig in het nu neer. Door in het heden terug te kijken naar het verleden ontstaat er een sterke onderlinge verbinding, zelfs als er geen persoonlijk contact is. Daarin ontstaat ruimte voor Hana om te ontdekken wat er met haar broer aan de hand is.
Mischa van Broekhoven laat je de pijn van pesten voelen en de verwoestende gevolgen ervan ervaren. Door middel van herinneringen, clues, bezigheden en de aandacht die wordt besteed aan de games die Hayate speelt, maakt de auteur steeds een beetje meer duidelijk wat er onder de oppervlakte verborgen ligt, en bereid je zodoende voor op het einde dat volgt en de wetenschap die dat met zich meebrengt.
4½
Instagram: sheila_hjv_inbooks
1
Reageer op deze recensie
