Lezersrecensie
Als je vader MS heeft
Wanneer Jolien Augustyniak nog jong is krijgt haar vader de diagnose Multiple Sclerose. In Tot je laatste snik vertelt ze hoe zij haar tienerjaren heeft ervaren en hoe ze is omgegaan met de hindernissen die dit met zich meebracht.
“Al die mooie, kleine herinneringen staan op mijn netvlies gebrand en voor altijd in mijn geheugen gegrift en zal ik nooit meer vergeten. Het warme intense gevoel van geluk …….” Jolien Augustyniak
Tot je laatste snik is het aangrijpende verhaal van Jolien Augustyniak over opgroeien met een vader met MS, over een moeilijke puberteit en over het vinden van geluksmomenten in zware omstandigheden.
Jolien Augustyniak vertelt open over het gezin waarin ze opgroeide en de uitdagingen die de slopende ziekte van haar vader voor alle gezinsleden met zich meebracht. Haar relaas is enorm eerlijk. Misschien is ze zelfs een beetje te streng voor zichzelf als ze vertelt over de moeilijke pubertijd die ze had, en de botsingen die daarin plaatsvonden tussen haar en haar vader. Botsingen die ook betekenden dat ze zich veilig genoeg bij elkaar voelden om zich op die manier naar elkaar te uiten. Wetende dat sorry en verzoening altijd volgde, en de warmte terugbracht in hun relatie.
MS trof niet alleen haar vader als patiënt, maar ook Jolien Augustyniak en haar moeder die met de verzorging en begeleiding te maken kregen. Ieder op hun eigen manier werden ze geconfronteerd met pijn, verdriet en machteloosheid. En bij ieder van hen uitte die gevoelens zich op een andere wijze. Ondanks dat de gezondheid van haar vader als een grote schaduw over haar jeugd hing, vertelt Jolien Augustyniak ook heel mooi over de kleine momentjes. Momentjes waarvan extra werd genoten, die met meer intensiteit werden beleefd en veranderden in geluksmomentjes.
Tot je laatste snik is een meeslepend en ingetogen verteld verhaal over de hartverscheurende impact van MS, waarin eens temeer duidelijk wordt dat je nooit echt klaar ben voor het onvermijdelijke. Maar dat het gat dat ontstaat door het gemis, ook een groot bewijs van de liefde voor elkaar is.
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
Instagram: sheila_hjv_inbooks
“Al die mooie, kleine herinneringen staan op mijn netvlies gebrand en voor altijd in mijn geheugen gegrift en zal ik nooit meer vergeten. Het warme intense gevoel van geluk …….” Jolien Augustyniak
Tot je laatste snik is het aangrijpende verhaal van Jolien Augustyniak over opgroeien met een vader met MS, over een moeilijke puberteit en over het vinden van geluksmomenten in zware omstandigheden.
Jolien Augustyniak vertelt open over het gezin waarin ze opgroeide en de uitdagingen die de slopende ziekte van haar vader voor alle gezinsleden met zich meebracht. Haar relaas is enorm eerlijk. Misschien is ze zelfs een beetje te streng voor zichzelf als ze vertelt over de moeilijke pubertijd die ze had, en de botsingen die daarin plaatsvonden tussen haar en haar vader. Botsingen die ook betekenden dat ze zich veilig genoeg bij elkaar voelden om zich op die manier naar elkaar te uiten. Wetende dat sorry en verzoening altijd volgde, en de warmte terugbracht in hun relatie.
MS trof niet alleen haar vader als patiënt, maar ook Jolien Augustyniak en haar moeder die met de verzorging en begeleiding te maken kregen. Ieder op hun eigen manier werden ze geconfronteerd met pijn, verdriet en machteloosheid. En bij ieder van hen uitte die gevoelens zich op een andere wijze. Ondanks dat de gezondheid van haar vader als een grote schaduw over haar jeugd hing, vertelt Jolien Augustyniak ook heel mooi over de kleine momentjes. Momentjes waarvan extra werd genoten, die met meer intensiteit werden beleefd en veranderden in geluksmomentjes.
Tot je laatste snik is een meeslepend en ingetogen verteld verhaal over de hartverscheurende impact van MS, waarin eens temeer duidelijk wordt dat je nooit echt klaar ben voor het onvermijdelijke. Maar dat het gat dat ontstaat door het gemis, ook een groot bewijs van de liefde voor elkaar is.
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
Instagram: sheila_hjv_inbooks
2
Reageer op deze recensie
