Lezersrecensie
Verpletterend trauma
Het is Norah inmiddels wel duidelijk dat rouwen een veel dieper en langer proces is dan ze had gedacht. Het verlies van haar vriend is een wond die niet makkelijk wil sluiten. Zelfs erover praten doet pijn.
Dat ze haar verhaal aan haar buurman Marc heeft verteld was niet alleen moeilijk, maar ook heel bijzonder. Hun wankele stappen naar vriendschap, of misschien wel meer, kraken onder de last van het verleden. Want ook Marc draagt geheimen met zich mee.
“Slierten van herinneringen aan een van zijn gebruikelijke nachtmerries houden zich schuil, net achter zijn wenkbrauwen. Opgepropt, weggedrukt, alert op de volgende duisternis.” Elje van Turennout
Uitzicht van Elje van Turennout is het tweede deel van de prachtige en indrukwekkende Norah serie.
In mijn beleving is Uitzicht geen verhaal, maar een gevoel. Een open wond vol pijn, trauma en rouw. En tegelijkertijd is het een geruststellende deken van herkenning, vriendschap en wederzijds begrip. Niet vaak heb ik verdriet, zielen- en hartenpijn zo diep, intens en treffend omschreven zien worden. Elje van Turennout ontroert met de ingetogen en beklijvende wijze waarop ze het verhaal van zowel Norah als Marc vertelt. De tijd die ze haar personages daarbij geeft om hun pijn te tonen, voorzien het boek van een realistische uitstraling.
Elje van Turennout bouwt haar personages in dit deel verder uit, maar zet, na dat in het eerste deel voor Norah te hebben gedaan, nu het verhaal van Marc centraal. En zijn verhaal is minstens zo aangrijpend als dat van Norah, waardoor de auteur mij opnieuw diep in mijn hart wist te treffen. Met kleine stapjes laat Elje van Turennout Marc vertellen wat zijn achtergrond is, waar hij vandaan komt en wat hem heeft gevormd. Het stille wederzijdse begrip, de enorme capaciteit om te luisteren en de wetenschap wat trauma met je doet, maakt de band tussen de twee personages rijk en biedt ze een veilige omgeving om te vertellen en te huilen.
Uitzicht is een aangrijpend, overweldigend en prachtig in al zijn schreeuwende stilte en nooit verdwijnende herinneringen.
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️+
Instagram: sheila_hjv_inbooks
Dat ze haar verhaal aan haar buurman Marc heeft verteld was niet alleen moeilijk, maar ook heel bijzonder. Hun wankele stappen naar vriendschap, of misschien wel meer, kraken onder de last van het verleden. Want ook Marc draagt geheimen met zich mee.
“Slierten van herinneringen aan een van zijn gebruikelijke nachtmerries houden zich schuil, net achter zijn wenkbrauwen. Opgepropt, weggedrukt, alert op de volgende duisternis.” Elje van Turennout
Uitzicht van Elje van Turennout is het tweede deel van de prachtige en indrukwekkende Norah serie.
In mijn beleving is Uitzicht geen verhaal, maar een gevoel. Een open wond vol pijn, trauma en rouw. En tegelijkertijd is het een geruststellende deken van herkenning, vriendschap en wederzijds begrip. Niet vaak heb ik verdriet, zielen- en hartenpijn zo diep, intens en treffend omschreven zien worden. Elje van Turennout ontroert met de ingetogen en beklijvende wijze waarop ze het verhaal van zowel Norah als Marc vertelt. De tijd die ze haar personages daarbij geeft om hun pijn te tonen, voorzien het boek van een realistische uitstraling.
Elje van Turennout bouwt haar personages in dit deel verder uit, maar zet, na dat in het eerste deel voor Norah te hebben gedaan, nu het verhaal van Marc centraal. En zijn verhaal is minstens zo aangrijpend als dat van Norah, waardoor de auteur mij opnieuw diep in mijn hart wist te treffen. Met kleine stapjes laat Elje van Turennout Marc vertellen wat zijn achtergrond is, waar hij vandaan komt en wat hem heeft gevormd. Het stille wederzijdse begrip, de enorme capaciteit om te luisteren en de wetenschap wat trauma met je doet, maakt de band tussen de twee personages rijk en biedt ze een veilige omgeving om te vertellen en te huilen.
Uitzicht is een aangrijpend, overweldigend en prachtig in al zijn schreeuwende stilte en nooit verdwijnende herinneringen.
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️+
Instagram: sheila_hjv_inbooks
1
Reageer op deze recensie