Lezersrecensie
Sally Rooney, you hate it or love it.
Intermezzo is het 2e boek dat ik lees van de Ierse schrijfster Sally Rooney.
In dit boek merk ik gelijkenissen maar ook verschillen in haar schrijfstijl op. Rooney weet nog steeds emoties en gedachten duidelijk te maken door middel van conversaties en hierbij ook vooral hetgeen dat ongezegd blijft.
Het verhaal gaat over Peter en zijn jongere broer Ivan. Recent hebben ze hun vader verloren en dit gebeuren beweegt het één en het ander binnen de dynamiek tussen beide broers. Beide zijn heel verschillende type personen die desondanks hun façade een heel ander persoon intern zijn.
Ivan is de eerder sociaal ongemakkelijke persoon die een dame, Margaret, leert kennen die een stuk ouder is als hem.
Peter is daarentegen net heel vlot en charmant in de omgang. Hij heeft het ver geschopt als advocaat. Hij zit in een tweestrijd tussen 2 dames; Sylvia waar hij een geschiedenis mee heeft en Naomi, een jonge studente waarbij het doel was om elkaars noden in te vullen. Voor Peter is dat lust en genegenheid terwijl dit voor Naomi financieel is.
Rooney zoomt erg is op het interpersoonlijke en intrapersoonlijke gebeuren bij de broers Koubek. Het geeft een intiem en zeer menselijke weergave van het verhaal.
Ik moest even wennen aan de schrijfstijl als het over Peter zijn personage ging. Hierbij werd alles heel vluchtig beschreven, chaotisch, wat van de hak op de tak en zonder veel leestekens. Hierdoor moest ik vaak zinnen herlezen om te juiste connotatie te vatten. Eénmaal als ik hieraan gewend was geraakt viel het mij minder op en stoorde ik mij er niet meer zo aan maar ik moet toch toegeven dat de schrijfstijl van het personage van Ivan mij veel meer aansprak! Ik hou van duidelijkheid en wil niet ontcijferen wat er nu precies gezegd wordt. Dit is mijn enige kritische noot.
Inhoudelijk vind ik het wel een sterk verhaal en diepgaand verhaal ondanks de afwezigheid van grootse gebeurtenissen.
Het verhaal heeft als context ook de schaakwedstrijden van Ivan. Dit vind ik zelf een leuke bijklank en het is echter niet té overheersend aanwezig als leek.
Sally Rooney, you hate it or love it.
In dit boek merk ik gelijkenissen maar ook verschillen in haar schrijfstijl op. Rooney weet nog steeds emoties en gedachten duidelijk te maken door middel van conversaties en hierbij ook vooral hetgeen dat ongezegd blijft.
Het verhaal gaat over Peter en zijn jongere broer Ivan. Recent hebben ze hun vader verloren en dit gebeuren beweegt het één en het ander binnen de dynamiek tussen beide broers. Beide zijn heel verschillende type personen die desondanks hun façade een heel ander persoon intern zijn.
Ivan is de eerder sociaal ongemakkelijke persoon die een dame, Margaret, leert kennen die een stuk ouder is als hem.
Peter is daarentegen net heel vlot en charmant in de omgang. Hij heeft het ver geschopt als advocaat. Hij zit in een tweestrijd tussen 2 dames; Sylvia waar hij een geschiedenis mee heeft en Naomi, een jonge studente waarbij het doel was om elkaars noden in te vullen. Voor Peter is dat lust en genegenheid terwijl dit voor Naomi financieel is.
Rooney zoomt erg is op het interpersoonlijke en intrapersoonlijke gebeuren bij de broers Koubek. Het geeft een intiem en zeer menselijke weergave van het verhaal.
Ik moest even wennen aan de schrijfstijl als het over Peter zijn personage ging. Hierbij werd alles heel vluchtig beschreven, chaotisch, wat van de hak op de tak en zonder veel leestekens. Hierdoor moest ik vaak zinnen herlezen om te juiste connotatie te vatten. Eénmaal als ik hieraan gewend was geraakt viel het mij minder op en stoorde ik mij er niet meer zo aan maar ik moet toch toegeven dat de schrijfstijl van het personage van Ivan mij veel meer aansprak! Ik hou van duidelijkheid en wil niet ontcijferen wat er nu precies gezegd wordt. Dit is mijn enige kritische noot.
Inhoudelijk vind ik het wel een sterk verhaal en diepgaand verhaal ondanks de afwezigheid van grootse gebeurtenissen.
Het verhaal heeft als context ook de schaakwedstrijden van Ivan. Dit vind ik zelf een leuke bijklank en het is echter niet té overheersend aanwezig als leek.
Sally Rooney, you hate it or love it.
1
Reageer op deze recensie