Dooie bedoening

Dit boek bestaat uit twee delen. Tussen de beide delen staat een stukje uit het boek Het Bewijs van schrijfster Agota Kristof geciteerd. Dat boek is opgebouwd uit 8 genummerde hoofdstukken en 1 hoofdstuk met de titel Proces Verbaal. Deel 1 van Dorst bestaat óók uit 8 genummerde hoofdstukken. Vast geen toeval.

Daar waar daadwerkelijk bewijs ook een rolletje speelt in Dorst, vind ik zelf het thema van Het Bewijs -"Hoe zou het zijn geweest, als ik een gezinsleven zou hebben gehad?"- ook zeker wel van toepassing op 1 van de delen van Dorst.

In het eerste deel bemerk ik dat de schrijfster prima omgevingen kan omschrijven. Terwijl daartegevenover de hoofdpersonage voor mij behoorlijk oppervlakkig blijft. De andere hoofdpersonage in deel 2 heeft dit een stuk minder. Dus het is hoogstwaarschijnlijk een bewuste keuze van schrijfster Marina om niet de diepgang op te zoeken in deel 1. Ik merk dat ik dit wel jammer vind, want ik leef hierdoor eigenlijk weinig mee met het emotionele aspect die normaliter gepaard gaan met relaties en eventuele eenzaamheid.

Al met al, lag voor mij de spanning en diepgang meer in de storytelling van de hoofdpersonage van deel 2. Totdat de verhaallijnen zich samenvoegden en mijn leeservaring weer terugviel naar hoe deel 1 voor mij aanvoelde.

Ik las dit boek enerzijds omdat ik vampierenfilms en -series, zoals bijvoorbeeld True Blood, erg vermakelijk vind en anderzijds in ruil voor een recensie. Heel erg bedankt voor het opsturen van dit boek Atlas Uitgeverij! En Hebban die dit tevens mogelijk maakt, ook bedankt <3