Tien keer niets.

Dit vierde deel viel me zwaar tegen.
Al die eindeloze stukken vol met militair jargon of 'soldatentaal'' boeiden mij voor geen meter.

Daarnaast wordt je om je oren geslagen met verhandelingen over computertaal. Uitdrukkingen die waarschijnlijk alleen begrepen worden door deskundigen in de ICT-sector.

Verder vond ik het een zeer rommelig, warrig en bovenal saai verhaal.

In de voorgaande delen was de samenwerking van Poe met Tilly nog interessant en soms grappig.

Met hangen en wurgen uitgelezen en was opgelucht dat het uit was. Als toegift (?) stond er daarna nog een kort verhaal over heel iets anders. Een (zelf)moord in een boekwinkel. Geen idee wat daarvan de toegevoegde waarde is.

Voor mij voorlopig geen vijfde deel.