Stroef begin, mooi einde

Met mijn ‘all time favourite’ van Marquez (100 jaar eenzaamheid) in het achterhoofd begon ik aan Liefde in tijden van cholera. Die gedachte moest ik snel uit mijn hoofd zetten, want het komt niet in de buurt van de klassieker. Sterker nog, verschillende keren heb ik overwogen om Liefde in tijden van cholera niet uit te lezen, want het verhaal las als een soort lange opsomming. Uiteindelijk ben ik blij dat ik doorgezet heb, want op de helft van het verhaal kwam er wat vaart in, werd het interessanter en kreeg ik er zowaar plezier in. Het einde vond ik zelfs mooi. Maar desalniettemin slechts 3 sterren. Vanwege het stroeve begin. Echt geen slecht boek, misschien had ik er meer blanco in moeten gaan.