Mooi inkijkje

Wat een verrassend gezellig boekje dit.
De Chabotten… Bart kende ik zo’n beetje van tv, heel bewegelijk en ik denk vaak met Joost Zwagerman aan tafel. Het is lang geleden. Een poosje geleden kwam Splinter in mijn beeld en dat bleek de zoon van Bart. Helemaal leuk natuurlijk. Splinter praat zo mooi.
Een paar weken terug lag er een stapeltje Chabotten bij de biep. Gratis eentje meenemen voor wie hem nog niet had. Ik helemaal blij. Blijken er nog meer Chabotten te zijn en een moeder en een hond. Een heel gezin. Uit Den Haag, en zo heerlijk vrij. Hoe het huis omschreven wordt… een droom voor het kind in mij. Met trappen en verdiepingen en glitters op de ping pong eettafel. Hoe de wereld omschreven wordt voordat zij vast op papier beland. Het is leven als Pierrot, met altijd ergens een traan. En overal klinken kinderstemmen en avonturen.
Wat zijn ze leuk al die Chabotjes, ik had geen idee. Van mij mag er een vervolg, een serie komen. Schrijven kunnen ze. Dat krijg je als je leeft.
Met volle teugen enzo.