Sonny Boy

En uit… wat een mooi boek. Het begin, maar dan ook het allerbegin, met de mooie songtekst. Deze maakt een beetje verdrietig blij en dat is precies de stemming die ik bij het boek kreeg. Het tweede deel was wel meer verdriet, en pijn en soms zelfs misselijkheid. Echt een kunst hoe de auteur toch nog de hoop weet vast te houden. Een prachtige slotzin ook, die de lading weer dekt en allesomvattend is. De foto’s in het boek vond ik echt een fijne aanvulling en ik voelde hoe dichtbij het allemaal nog is. Ik heb eenzelfde soort foto’s van mijn opa en oma. Het maakte van het boek een werkelijkheid die dichtbij komt.
Ik kan het iedereen aanraden om te lezen, ook opdat wij nooit vergeten.

Dank je wel Annejet voor dit mooie werk. En wat prachtig dat heel Nederland dit gratis mag lezen.