Lezen doet leven

Welke lezer heeft ze niet: een lijst met boeken die je graag wil lezen, een lijst die je houvast geeft in de grote hoeveelheid van beschikbare titels, een lijst die je uit een leesdip kan halen, een lijst die na het lezen van De troostbibliotheek zeker en vast verder aangevuld zal worden. Sara Nisha Adams gebruikt een leeslijst als kern van haar debuut. Een schijnbaar willekeurige opsomming van titels vormt de link tussen de meest uiteenlopende lezers, waardoor een verhaal ontstaat dat voor heel wat mensen herkenbaar zal zijn. De vertaling werd verzorgd door Nellie Keukelaar. 

Centraal staan weduwnaar Mukesh en de zeventien-jarige Aleisha. Ze zijn allebei geen 'bibliotheekmensen'. Het is dus puur toeval dat ze elkaar net op die plek ontmoeten. Aleisha heeft er op aanraden van haar oudere broer een vakantiejob aangenomen. Mukesh is op zoek naar een manier om zich dichter bij zijn overleden vrouw – een echte boekenwurm – te voelen. Door hun onzekere, zenuwachtige houding is hun kennismaking met elkaar en met de bibliotheek een ramp. Het lijkt erop dat ze het lezen voorgoed de rug zullen toekeren, maar dan krijgt Aleisha een leeslijst in handen die haar alsnog in staat stelt om Mukesh een boek aan te raden. Omdat ze zijn vragen wil kunnen beantwoorden, besluit ze zelf ook de boeken op de lijst te lezen. Aarzelend bespreken ze hun eerste indrukken, maar al snel delen ze enthousiast hun leeservaringen en ontstaat een vriendschap die voor hen allebei een reddingslijn blijkt te zijn.

Mukesh is een prachtig personage waarin veel thema's samenkomen: rouw, ouder worden, eenzaamheid... Vooral de band met zijn dochters wordt levensecht beschreven. Zonder zijn vrouw moet iedereen plots een nieuwe plek in het gezin vinden en schipperen zijn dochters tussen oprechte bezorgdheid, opgelegde zorg en overdonderende betutteling. Mukesh' onhandige pogingen om zijn zelfstandigheid en waardigheid te behouden zorgen zowel voor een lach als een traan.

Aleisha zal dan weer jongere lezers aanspreken. Hoewel de obstakels op haar weg niet moeten onderdoen voor die van Mukesh, komen zelfontplooiing en het belang van vriendschap ook bij haar op een hoopvolle manier naar voren. Sommige aspecten van het verhaal mogen dan voorspelbaar zijn, Aleisha's wispelturigheid maakt de evolutie die ze doormaakt wel geloofwaardig.

Het verhaal van Mukesh en Aleisha wordt afgewisseld door korte hoofdstukken over mensen die bij toeval de mysterieuze leeslijst vinden, vaak net op het moment dat ze dat het meeste nodig lijken te hebben. Hierdoor wordt de lezer nieuwsgierig naar de link tussen de boeken en naar de maker van de lijst, wat extra ritme in het verhaal brengt.

Adams gebruikt een eenvoudige, directe schrijfstijl waardoor alle aandacht naar de inhoud kan gaan. De verhaallijnen van de boeken en de leeservaringen van Mukesh en Aleisha worden op een vlotte manier in het verhaal verweven. Zo brengt de auteur goed over hoe het voelt om te lezen, welke emoties en inzichten naar boven kunnen komen en hoe verhalen kunnen helpen om de realiteit vorm te geven. Het is wel vreemd dat in de vertaling van Nellie Keukelaar de oorspronkelijke Engelstalige titels gebruikt worden. Lezers die nieuwsgierig geworden zijn naar de vertaalde werken hoeven echter niet te vrezen; achteraan de roman is een lijst opgenomen met de Nederlandstalige titels van alle boeken die in De troostbibliotheek vernoemd worden.

Sara Nisha Adams schreef een warm, troostrijk debuut dat een breed publiek zal aanspreken. De troostbibliotheek bewijst dat lezers nooit alleen zijn. Als je goed oplet is er altijd wel iemand met wie je over boeken kan praten en die je naar jouw volgende boek leidt.