Een zomerroman voor fijnproevers

“Welkom bij de Food of Love Cookery School in het prachtige barokke stadje Favio in het zuiden van Sicilië. Alsjeblieft, je schort, je cavatelli-plank, je kaarten en je programma. Maak je geen zorgen, je hoeft geen aantekeningen te maken, want na afloop krijg je alle recepten. Ontspan je maar en geniet ervan. Je vakantie gaat beginnen…”

Nicky Pellegrino (1964) maakt haar beloftes waar. Samen met de Australische Poppy, de Britse Moll en Tricia en de Amerikaanse Valerie wordt de lezer meegenomen op een ontspannende culinaire reis vol kooklessen, toeristische uitjes en restaurantbezoeken. Als je een dieet volgt ga je het beste in een grote boog om dit boek heen. Het zal je watertandend doen verlangen naar zomeravonden waarop eindeloos getafeld wordt. Met een aantal heerlijke recepten wordt je uiteindelijk terug de echte wereld ingestuurd.

Anders dan de – ietwat amateuristisch ogende – cover doet vermoeden gaat het niet om twintigers die enkel gezellig zitten te eten en te drinken. Poppy is met haar 31 jaar de jongste van de groep. Ze is net gescheiden, heeft weinig kookervaring en wil vooral een vakantie die haar ver van huis voert. Valerie is 65 en probeert het overlijden van haar partner te verwerken. In het gezelschap van de anderen voelt ze zich oud en minder vitaal: “Hadden ze haar maar gekend als de jonge vrouw die snel kon zwemmen en hard kon lopen, dat ze haar hadden ontmoet voordat haar huid was gaan rimpelen, haar wenkbrauwen dunner werden en haar gezicht op dat van haar moeder begon te lijken (de gelijkenis was af en toe verontrustend).”

Kok van dienst, Luca Amore, gelooft niet in keukengeheimen en deelt genereus zijn recepten en tips om een heerlijke maaltijd te bereiden. Wanneer blijkt dat Luca minder open is over zijn privéleven gaan de belletjes bij Tricia rinkelen. Als echtgenote, moeder en succesvolle advocate leidt ze een uiterst gestructureerd bestaan. In Sicilië breekt ze met de sleur door te zeggen en te doen waar ze zin in heeft. Ze kan haar nieuwsgierigheid niet bedwingen en is niet bereid om de grenzen die Luca stelt te respecteren. Moll, een alleenstaande moeder met twee tienerdochters, is bezeten van koken en heeft hard moeten sparen om deze vakantie te kunnen betalen. Ze staat lijnrecht tegenover Tricia, maar al gauw blijkt dat ook zij geheimen heeft die onmogelijk verborgen kunnen blijven wanneer ze 8 dagen intensief samenleeft met onbekenden.

De hoofdstukken worden afwisselend vanuit het perspectief van de personages verteld. Op die manier komt de lezer te weten wat de vrouwen over elkaar denken en worden geheimen onthuld. Soms wordt expliciet aangegeven dat niet alles is wat het lijkt. Dat zorgt voor enige spanning, maar brengt geen vaart in het verhaal dat te vaak afgeremd wordt door uitgebreide beschrijvingen van het eten en de omgeving. Op elke pagina gaat het over de geuren, kleuren, structuren, bereidingswijzen… van elk ingrediënt dat op Siciliaanse bodem gevonden kan worden. Dat de setting en de kooklessen realistisch beschreven worden hoeft niet te verbazen. Kookschool Amore bestaat immers echt en biedt precies de culinaire reizen aan die in dit boek aan bod komen (www.lovesicily.com). De auteur maakte de reis en gebruikt het verhaal van Luca en zijn cursisten slechts als een kapstok om haar bewondering voor de werkwijze van de kookschool aan op te hangen.

De aandacht voor natuurlijke ingrediënten en seizoensgebonden maaltijden is helemaal in. Mensen die gepassioneerd zijn door koken zullen hun hart kunnen ophalen. Lezers die weinig met eten en koken hebben, kunnen beter een ander boek kiezen. Het verhaal volgt het tempo van het leven op het eiland: traag en gemoedelijk. Het plot is vrij voorspelbaar en de personages zijn weliswaar realistisch, maar weinig spannend. Dit is zonder meer een goed zomerboek, maar onderscheidt zich voor niet-kookfanaten te weinig van andere boeken in dit genre om memorabel te zijn.