Liane Moriarty’s succesformule slaat opnieuw aan

Liane Moriarty is een Australische auteur wier romans niet meer uit de boekhandels te denken zijn. Na de succesvolle serie Big Little Lies is ze zelfs bij niet-lezers een bekende naam. Moriarty heeft een zeer kenmerkende stijl die al haar romans met elkaar verbindt. Toch geeft ze de lezer telkens een volkomen nieuw verhaal, wat het waard maakt om steeds opnieuw af te tellen naar haar volgende boek. Ook met Negen volmaakte vreemden brengt ze een bestseller op de markt.

Frances, een 52-jarige schrijfster weet even niet meer waar ze het heeft. Haar succesvolle carrière komt abrupt tot stilstand, de menopauze slaat keihard toe en tot overmaat van ramp is ze het slachtoffer van een internetoplichting – zo’n scam waarvan je je afvraagt hoe er ook maar iemand zo stom kan zijn om erin te trappen. De troostende houding van de jonge rechercheur breken haar laatste restje zelfrespect:

'Het zijn gladde professionals die mikken op vrouwen van uw leeftijd in uw omstandigheden.’
Het medeleven op zijn knappe jonge gezicht was verschrikkelijk. Hij zag een wanhopige oude vrouw.

Op zoek naar een plek waar ze zichzelf terug kan opbouwen, komt ze samen met acht onbekenden terecht in Tranquillum House. Masha, de charismatische eigenaar van het wellnessresort, belooft dat ze zich na afloop stuk voor stuk “gelukkiger, gezonder, lichter en vrijer” zullen voelen. Het moment waarop Frances rondgeleid wordt in Tranquillum House is ontzettend grappig. Haar ontreddering is aandoenlijk en wekt meteen de sympathie van de lezer op.

Het verhaal komt traag op gang omdat je de verschillende personages elk afzonderlijk leert kennen. In die inleidende hoofdstukken valt meteen op hoe goed Moriarty bepaalde karkatertrekken weet te belichten zonder er een parodie van te maken. Hoewel niet alle personages een even grote rol spelen, wordt elk van hen met zorg uitgewerkt. Moriarty geeft slechts met mondjesmaat hun geheimen vrij en dat houdt de spanning er in, al vergt het wel wat concentratie om al die verhaallijnen uit elkaar te houden.

Hoe verschillend de gasten ook zijn, hun verlangen naar een betere versie van zichzelf verbindt hen met elkaar. Zo berusten ze allemaal snel in de hen opgelegde routine en vreemde regels. Moriarty beschrijft op een vrolijke, maar tegelijk kritische manier dit aanvaardingsproces. Op eenzelfde verfrissend ironische manier bekijkt ze de wereld van wellness en mindfulness. Haar schrijfstijl is toegankelijk, maar toch scherp. Dat ze op geen enkel moment drammerig wordt of ideeën in het belachelijke trekt, toont de indrukwekkende controle die ze over de hoofdplot houdt. Moriarty overschrijdt bovendien op een vanzelfsprekende manier de genregrenzen en schrijft zo opnieuw een boek dat veel lezers zal bekoren.

Hoe ver kan Masha haar gasten pushen? Welke grenzen willen ze overschrijden om hun dromen te verwezenlijken? Het einde – met een humoristische sneer naar recensenten – is zowel voorspelbaar als verrassend en is een aparte bespreking waard.

Negen volmaakte vreemden is een pageturner die alle ingrediënten van een bestseller bevat;  herkenbare personages, grappige omschrijvingen, ontroerende gebeurtenissen en een flinke dosis spanning. Het lijkt onmogelijk dat hier geen serie van gemaakt zal worden die het succes van Big Little Lies kan evenaren.