Originele fantasy van eigen bodem

Mel Hartman heeft haar strepen binnen de volwassen fantasy reeds verdiend. Met haar succesvolle series 'Fantasiejagers' en 'Manon Maxime' wist ze zich als Belgische fantasyschrijver een plekje toe te eigenen binnen het genre. De laatste jaren verschenen er echter geen nieuwe boeken van haar meer op de markt. Een soort van writers block, waar Hartman ook kort naar verwijst in haar nawoord. Maar met Als doden dromen is de auteur helemaal terug van weggeweest.

In Als doden dromen volgen we April Charles. Op het eerste gezicht een jonge dame die haar brood verdient met werken bij een begrafenisondernemer. Maar alles is niet wat het lijkt. April Charles is namelijk afkomstig van een andere wereld. Ze werd geboren op Terr, een wereld die wij alleen kennen vanuit onze dromen. Daarnaast is April een speciaal soort wezen: half sirene en half ripper. Met haar stem kan ze doden tot leven wekken. Terwijl ze aan het werk is, doet ze dit ook per ongeluk bij het zingen van een liedje. Wat April op dat moment nog niet weet is dat haar leven vanaf dat ogenblik voorgoed zal veranderen.

Als doden dromen is een speciaal boek met een ijzersterk, tot de verbeelding sprekend plot. Het voelt met momenten als urban fantasy, gezien de helft van het verhaal zich afspeelt in een hedendaagse setting. Maar tegelijkertijd hebben we de fantasywereld van Terr. De mix tussen de twee zorgt voor een interessante afwisseling en houdt het verhaal boeiend, hoewel menig lezer waarschijnlijk graag meer van Terr zal willen zien.

Het verhaal is doorspekt met mythes en sages waar wij allemaal mee zijn opgegroeid. Hartman geeft hier een unieke twist aan, die zowel origineel, bevreemdend, maar ook erg logisch is. Meermaals zul je als lezer een 'wat lees ik nu?'-gevoel hebben, maar na enkele momenten besef je wat een fantastisch denkwerk in het plot is gekropen en hoe mooi alle puzzelstukken in elkaar vallen.

Daarnaast is Als doden dromen een enorm vooruitstrevend boek. Polygamie, biseksualiteit, seksualiteit, genderneutraalheid… allemaal worden ze perfect in het verhaal verweven. Niet op een belerende manier, maar alsof het de normaalste zaak van de wereld is, en zo zou het eigenlijk ook gewoon horen te zijn.

Echter zorgt dit ook voor een zekere onduidelijkheid in het boek. Er wordt heel open geschreven over seks met verwijzingen naar verkrachtingen en SM-praktijken, maar ook het gebruik van drugs en overmatige drank komen erg naar voren. Toch leest het als een Young Adult-boek, qua opbouw en schrijfstijl neigt het zelfs naar de jongere kant van het Young Adult-genre. Deze harde bewoordingen zijn dagelijkse kost in volwassen fantasy, maar voelen hier een beetje vreemd aan tijdens het lezen.

En hoewel het verhaal ervoor zorgt dat de lezer onmiddellijk wordt meegesleurd, zorgt de schrijfstijl met momenten voor een onderbreking van het leesplezier. De tekst vloeit niet mooi en leest met momenten erg stroef. Het voelt ook niet Vlaams genoeg voor een schrijfster die geboren en getogen is in Oostende. Het hele boek lijkt doorspekt met Nederlandse invloeden en dat zorgde tijdens het lezen op regelmatige basis voor een klein beetje ergernis. Gelukkig wist het fantastische verhaal die ergernis snel weg te werken.

Als doden dromen is eigenlijk een prequel op de 'Fantasyjagers'-serie. Lezers van die reeks zullen heel wat zaken herkennen. Maar ook nieuwe lezers zullen zonder problemen mee kunnen met het verhaal. Heb je zin in een origineel, spannend urban fantasy avontuur van Vlaamse bodem en wil je best een oogje dichtknijpen voor de haperende schrijfstijl? Dan is Als doden dromen absoluut een aanrader. Het is alvast uitkijken naar de release van Als doden fluisteren volgend jaar.