Een profetie, twee koninginnen ...

Claire Legrand is geen beginnende schrijfster, maar toch is ze geen alom gekende naam binnen het YA-genre. Mede doordat ze zich lange tijd leek te focussen op middle grade en haar eerdere young adult-roman Winterspell, een hervertelling van de notenkraker, op erg gemengde reviews werd onthaald. Met Furyborn komt daar echter verandering in. Het boek kreeg behoorlijk wat publiciteit en ook in de Engelstalige boekbloggers gemeenschap werd het warm ontvangen.

Furyborn vertelt het verhaal van Rielle en Eliana. Twee dames die geconfronteerd worden met een eeuwenoude profetie over de bloedkoningin en de zonkoningin. De ene zal duisternis zaaien, de andere zal het land redden. Allebei hadden echter niet verwacht zo een belangrijke rol te spelen in deze voorspelling. Furyborn wordt verteld vanuit het oogpunt van beide dames en wisselt per hoofdstuk van personage, maar ook van tijdlijn. Want Rielle en Eliana bevinden zich in een totaal ander tijdperk, meer dan een eeuw zit er tussen hun verhaallijnen.

Hoewel dit een Young Adult fantasyverhaal is, leest het met momenten als een high fantasy met volwassen trekjes. Het verhaal speelt zich af in een wereld waar veel aandacht aan werd besteed aan de ontwikkeling. Je ziet dit als lezer enerzijds terugkomen in de tijdsprongen. Acties die gebeuren in Rielles tijd, hebben nog steeds hun gevolgen een eeuw later. Anderzijds speelt het geloofssysteem een heel belangrijke rol in dit boek en dat is echt tot in de puntjes uitgewerkt. Van de korte inhoud valt trouwens niet af te leiden dat engelen een belangrijke rol spelen in het verhaal. Dit mag best wat meer in de verf gezet worden omdat het een erg origineel en weldoordacht deel van het plot uitmaakt.

Furyborn is van de eerste tot de laatste pagina gevuld met actiescènes. Het is een boek dat je opzuigt en in sneltreinvaart aan je voorbijraast. En ja, daar hoort een portie geweld, bloed en gevloek bij. Legrand slaagt erin om elk hoofdstuk af te sluiten met een cliffhanger. Waardoor je als lezer een beetje in tweestrijd staat. Je wilt namelijk erg graag weten wat er gaat gebeuren met het personage dat je op dat ogenblik aan het volgen bent, maar tegelijkertijd wil je ook erg graag terugkeren naar de andere koningin om daar een oplossing te vinden voor de vorige cliffhanger. Doordat de spanning er zo in blijft zitten, vlieg je door de pagina’s heen.

Natuurlijk wordt ook de nodige aandacht gegeven aan romantische momenten en ontluikende liefdes. Legrand had iets meer aandacht mogen geven aan het LGBTQ-gehalte in haar verhaal. Vertellen dat je hoofdpersonages biseksueel zijn is niet hetzelfde als dit tonen. Het had een fijne afwijking van het klassieke patroon geweest moesten de dames ook de daad bij het woord voeren en tonen dat ze biseksueel zijn. Misschien in een van de volgende delen?

Deze roman is een absolute aanrader voor fans van de Tearling-trilogie door Erika Johansen. Deze twee series hebben een gelijkaardig verhaal en roepen dezelfde sfeer op. Zelfs de manier waarop de hoofdstukken worden ingeleid zijn vergelijkbaar. Maar, en dat moet ook gezegd, Furyborn wint zonder twijfel de strijd, wanneer het komt op uitwerking en schrijfstijl.

Een zekere mustread dus! Hopelijk mogen we in 2019 deel twee in onze armen sluiten.