Onverwacht een teleurstelling

Jenni Hendriks en Ted Caplan mogen dan nieuwe namen zijn op de Young Adult boekenmarkt, het zijn zeker geen onbekenden in de showbizz-wereld. Hendriks verdiende haar strepen als scenario schrijfster bij de populaire soap How I met Your Mother en Caplan werkte mee aan (onder meer) Deadpool, Logan en The Hate U Give. De twee leerden elkaar kennen op de universiteit en kregen in 2012 het idee om een grappig boek over abortus te schrijven. 

Dat klinkt een beetje als een contradictie. Volgens Hendriks en Caplan schreven ze een soort Thelma en Louise-boek met abortus als hoofdverhaallijn en humor als de drijvende kracht. Wanneer je als lezer even gaat grasduinen in de nodige reviews en artikels over het boek, kom je al snel te weten dat het heel wat gemengde gevoelens oproept. Ligt het aan het thema, of eerder aan de uitwerking? 

We volgen in Onverwacht hoofdpersonage Veronica Clarke, die in haar laatste weken middelbaar onderwijs ontdekt dat ze ongewenst zwanger is. Veronica is in alle opzichte het perfecte meisje. Ze gaat met de hoogste punten afstuderen, heeft het knapste vriendje, is toegelaten op de beste universiteit en is het hoofd van een kliekje populaire meisjes. Ze heeft het eigenlijk allemaal. Daarnaast komt ze ook uit een heel gelovige familie, waar zwangerschap wil zeggen dat je moet trouwen. Er zit voor Veronica dus niets anders op dan een abortus te laten uitvoeren zonder medeweten van haar ouders, vele kilometers van huis. 

Dat is een verhaal met heel veel potentieel. Want er worden toch wel heel wat moeilijke thema’s aangekaart, zoals zwangerschap en abortus, die zonder twijfel bespreekbaar moeten gemaakt worden onder de jeugd. Door het licht verteerbaar te maken met een portie humor zou het een groot publiek kunnen aanspreken. En toch voelt het verhaal erg geforceerd en cliché aan tijdens het lezen. Jammer genoeg is de humor die in het verhaal gebruikt wordt flauw. Het zakt soms zelfs tot een slapstick-niveau dat de lezer op bepaalde momenten zou kunnen doen denken aan FC De Kampioenen of Zeg eens Aa.

Daarnaast is het ook gewoon erg moeilijk om aspecten aan dit boek grappig te vinden. Het zijn problemen die aangekaart moeten worden zoals ze zijn, niet omgetoverd tot een comedy met een groot roadtrip avontuur. Daarnaast is het als lezer erg moeilijk om enige voeling te krijgen met de personages. Ook zij zijn karikaturaal en cliché geschreven. De vraag blijft of de schrijvers dit opzettelijk hebben gedaan, want in het verhaal maken de vriendinnen van Veronica haar er attent op dat ze alle klassieke kenmerken van het perfecte middelbare schoolmeisje bezit.

Een van de grootste problemen die Hendriks en Caplan met hun personages hebben is toch wel de geforceerde schrijfstijl. Het verhaal leest alsof het geschreven is door volwassenen die vergeten zijn hoe het was om tiener te zijn. Of toch in elk geval mensen die vergeten zijn dat tieners evolueren en niet blijven hangen in de jaren ‘80. De kunst van een goed Young Adult boek is om de lezer te doen geloven dat ze een verhaal beleven door de ogen van een echte tiener. Jammer genoeg slaat Onverwacht hier compleet de bal mis.

Het boek was daarmee onverwacht een grote teleurstelling. De verhaallijn weet te intrigeren en het idee om abortus met een vleugje humor bespreekbaar te maken, is iets om aan te moedigen. Jammer genoeg liet de effectieve uitwerking heel wat te wensen over en leest het boek als een gemiste kans. Maar: laat iedere lezer voor zichzelf oordelen, want de verfilming van het boek zal zeer binnenkort het grote scherm bereiken en het tweede boek van het duo staat op de planning voor 2020. Genoeg mensen dus die het verhaal wel smakelijk vinden.