Florijn maakt indruk met dit aangrijpende verhaal.
De setting van het boek is gebaseerd op waargebeurde verhalen van vrouwen die in een gesticht gezeten hebben. Dat maakt indruk, maar ook het verhaal op zich is goed in elkaar gezet. De lezer volgt twee verhaallijnen: een lijn in het heden waarin het hoofdpersonage, de 23-jarige Elisabeth, in het gesticht terechtkomt, en een lijn in het verleden waarin Elisabeth vertelt over haar leven bij haar ouders. Een goede keuze, want je wilt als lezer van beide verhaallijnen graag weten hoe ze verdergaan danwel aflopen. Door de afwisseling tussen heden en verleden leer je Elisabeth langzaam maar zeker steeds beter kennen en krijg je meer inzicht in wie ze is, waarom ze op deze manier doet en denkt en waarom ze in het gesticht terechtgekomen is. Beide verhaallijnen werken naar hun eigen ontknoping toe. Krijg Elisabeth haar zoontje nog een laatste keer te zien? En wat is er nou daadwerkelijk gebeurd waardoor ze opgenomen is?
Naast Elisabeth komen er nog diverse andere personages in het boek voor: haar ouders, haar man en kinderen, de artsen, de zusters en de medebewoners in het gesticht. Hun rol is wat beknopter. Je leert ze alleen kennen door de ogen van Elisabeth; het verhaal wordt namelijk in een ik-perspectief verteld. Hierdoor kan de lezer zich wel heel goed in het hoofdpersonage verplaatsen. Het boek geeft je daarnaast een goed idee van het leven er in een gesticht uitzag; het was er wreed, oneerlijk en echt afzien voor de vrouwen. Het besef dat dit vroeger realiteit was, maar het verhaal niet alleen extra heftig en ingrijpend, maar ook in zekere mate wel leerzaam. Dit boek leest zich bovendien vrij gemakkelijk weg omdat Els Florijn voornamelijk eenvoudige woorden en vrij korte zinnen gebruikt. Ook de hoofdstukken zijn niet zo heel lang. Daarnaast beschrijft Els Florijn erg gedetailleerd de omgeving, gebeurtenissen en de gevoelens en gedachten van Elisabeth. Een mooie, aansprekende schrijfstijl waarmee de schrijfster – in combinatie met het aangrijpende verhaal - de lezer weet te raken.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Silke van Deelen
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
