Meer spiritueel dan spannend

Annette Herfkens is de enige overlevende van Vietnam Airlines vlucht 474 in 1992. Acht dagen lang verbleef ze in de jungle. Wie een verhaal verwacht over een spannende tragedie met een happy end, komt bedrogen uit. Volgens Annette is de vliegramp slechts een steen in het water gebleken. De rimpelingen zijn uiteindelijk weggeëbd. Veel belangrijker vindt zij dat er over haar autistische zoon Maxi geschreven wordt. Zijn toestand is chronisch; deze rimpelingen zullen nooit wegebben. Turbulentie is dan ook meer een boek over levenslessen, over wijsheden die mensen opdoen, zodat pijn en verdriet niet voor niets zijn geweest.

De eerste hoofdstukken van het boek, met fragmenten van het ongeluk, de 192 lange uren in de jungle en de uiteindelijke redding van Annette, worden afgewisseld met terugblikken op het jaar 1979, het jaar waarin de rechtenstudente Annette haar vriend ‘Pasje’ leert kennen en uiteindelijk met hem gaat samenwonen in Amsterdam. Beiden worden succesvolle handelaren bij verschillende, grote banken. Goedbetaalde banen met een hoop vrijheid, maar de geliefden zien elkaar weinig. Pasje werkt inmiddels als expat in Chili en Annette wordt overgeplaatst naar Madrid. In april 1992 gaat Pasje twee bankfilialen opzetten in Vietnam. Pas in november krijgt Annette de gelegenheid hem op te gaan zoeken. Eenmaal in Vietnam blijkt Pasje een vlucht te hebben geboekt naar de kust, voor een korte strandvakantie en wellicht zelfs een huwelijksaanzoek. Maar zo ver zal het niet komen; het vliegtuig stort neer op vrijdag 14 november 1992, met Annette als enige overlevende.

Niet alleen Annette vertelt over haar ervaringen, ook de perspectieven van haar vader en moeder, broer, zus en schoonzus, enkele collega’s en vriendinnen komen voorbij. Zij doen verslag van de gebeurtenissen vanuit Nederland; het bericht dat Annette omgekomen zou zijn, de lange week die daarop volgde, het nieuws dat er toch een overlevende zou zijn, de uiteindelijke hereniging met Annette en de begrafenis van Pasje. Annette moet weer verder met haar leven. Haar getraumatiseerde lichaam en hart moeten herstellen. Haar geest heeft echter geen trauma opgelopen; al die tijd in de jungle heeft Annette zich veilig gevoeld. Ze richtte zich eenvoudigweg op de schoonheid en vredigheid van de natuur.

Annette stort zich na haar herstel weer op haar werk, trouwt drie jaar later met een collega en samen gaan ze in New York wonen en krijgen ze twee kinderen. Als hun zoon Maxi autistisch blijkt te zijn, moet Annette stoppen met werken. In 2006 besluit ze terug te keren naar de plek van het ongeluk. Niet om een verklaring te vinden of om iets af te sluiten, maar om de plek des onheils nogmaals te zien met de blik van vandaag; na alles wat ze heeft meegemaakt en geleerd.

De laatste hoofdstukken van het 300 pagina’s tellende boek gaan over Annette's terugkeer naar de jungle, afgewisseld met fragmenten uit de jaren waarin haar twee kinderen geboren worden, Maxi autistisch blijkt te zijn en de moeilijke jaren met onderzoeken en therapieën die daarop volgen. Daarbij komt ook nog eens dat Annette's huwelijk niet bestand blijkt te zijn tegen alle hindernissen die overwonnen moeten worden. Maar terugkijkend op alle moeilijke dingen die Annette heeft meegemaakt, kan ze altijd geluk in het ongeluk vinden. Ze is de mooie kanten van de nadelen gaan inzien. Ze heeft haar verlies genomen, keer op keer, en de keerzijde ervan gezien. Bij ieder verlies is ze dichter bij de onvoorwaardelijke liefde in haar hart gekomen. Deze levensles maakt Turbulentie meer een spiritueel boek dan een spannend relaas over rampspoed en herstel.