niet zo wow

Gian Sardar heeft een Iraaks-Koerdische vader en een Amerikaanse moeder. Eerder schreef ze Alles wat je dragen kan gebaseerd op het levensverhaal van haar vader. Haar grootmoeder van moederszijde is van Belgische afkomst en met Als alles stil wordt brengt ze haar oorlogsverhaal. Gezien het verhaal zich afspeelt in Brugge, mijn thuisstad, was ik enorm benieuwd naar haar verhaal.

Brugge 1918, het einde van WO I is eindelijk in zicht en iedereen probeert de eindjes aan elkaar te knopen. Evelien houdt van kunst en heeft van een gebombardeerd huis haar moestuin en tekenatelier kunnen maken. Ze is werkzaam in een huis dat door de Duitse bezetter in beslag genomen werd. Door zo onopvallend mogelijk te blijven heeft ze doorheen de jaren het vertrouwen van haar werkgever, Vizeadmiral Braun, voor zich weten te winnen.

Maar dan wordt ze benaderd door iemand van het verzet. In ruil voor een lijst uit het huis van de Vizeadmiral, zou ze een brief krijgen van haar echtgenoot Emiel. Ze heeft al maanden niets meer van hem gehoord en hunkert naar nieuws. Bijna tegelijk ontmoet ze een Duitse soldaat, met wie ze bevriend raakt. Op de vooravond van het einde van de oorlog, komt ze voor een hartverscheurende keuze te staan.

Als alles stil wordt bevat een mooi verhaal, met zeer veel diepgang en sterk uitgewerkte personages. Maar het is historische fictie, gebaseerd op het levensverhaal van de grootmoeder van de auteur, en bevat waargebeurde feiten aangevuld met wat fantasie van de auteur.

En net hier knelt het schoentje voor mij. Ik kreeg het gevoel dat de auteur Brugge niet echt kent en bovendien ook een slechte research deed. Het gebombardeerd huis, waarin Evelien haar moestuin had, is denk ik gebaseerd op een bestaand vervallen huisje waar Bruggelingen nu nog steeds bloemen in zetten. Dit vind ik ontzettend leuk, want het is een verborgen juweeltje dat niet echt geweten is door niet-Bruggelingen.

Maar er zijn heel wat andere gebeurtenissen, zoals onder andere het vliegtuig dat tegen de kerktoren vliegt, die nooit hebben plaatsgevonden. Sterker nog, tijdens WO I werden er geen kerktorens in de Brugse binnenstad vernield. Brugge heeft heel wat historische (foto)archieven, waar je op aanvraag even in kan snuisteren en opzoekwerk doen. Dit is toch wel een gemiste kans van Gian Sandar. Indien een auteur in een historische roman gebeurtenissen verwerkt die niet hebben plaatsgevonden dan verwacht ik toch wel een korte toelichting hierover in een epiloog of nawoord. Dit had de kwaliteit van dit verhaal toch wat opgekrikt.

Als alles stil wordt had eigenlijk in eender welke Vlaamse stad kunnen plaatsvinden. De auteur heeft veel aandacht voor haar personages, maar ontzettend weinig voor haar setting. Ze had hier zoveel meer mee kunnen doen. Ik waande me helemaal niet in Brugge ten tijde van WO I. Geen kinderkopjes, kleine straatjes, geen Mariabeeldjes op de gevels van de huizen, … . Wel laat ze haar lezers voelen hoe het is om te leven in een stad waar er oorlog heerst. Via haar sterke personages leren we wat een oorlog doet met een mens. Vrienden worden vijanden, zachtaardige mensen worden wreed. Om te overleven kan men soms niet anders dan elkaar verlinken. Gezien oorlog van alle tijden is, brengt de auteur een tijdloos verhaal. Door het verhaal in Brugge te laten afspelen en het te labelen als een historische roman zet het zijn lezers op een verkeerd spoor. Op zich is dit geen slechte roman, maar mijn verwachtingen lagen hoog en ergens anders. 2,5 sterren.