fenomenaal

Als fan van het eerste uur van Carmen Mola, ging ik helemaal op in het raadsel rond wie deze auteur wel niet zou kunnen zijn. Hoe verrassend was het dan wel niet te weten te komen dat er maar liefst drie auteurs achter dit pseudoniem zitten: Jorge Diaz, Agustin Martinez en Antonio Mercero. Na hun serie over de eigenzinnige Elena Blanco kwam de standalone Het Beest, een spannende historische thriller. Deze was een schot in de roos en het is dan ook niet verwonderlijk dat ze met De Hel in hetzelfde genre blijven.

Madrid 1866, aan de vooravond van de opstanden tegen het regime van koningin Isabella II ontmoeten Mauro en Leonor elkaar door wel een bijzonder toeval. Zij is een suripanta (actrice en danseres) en Mauro student geneeskunde. Wanneer Mauro opkomt tegen het regime van koningin Isabella II, komt Leonor ongewild te midden van de rellen terecht. Mauro kan niet anders dan haar redden, maar beiden komen hierdoor in een benarde situatie terecht. Als gevolg wordt Leonor gezocht voor moord en moet ze Madrid verlaten om aan de doodstraf te ontkomen. Ze geeft op wat ze het liefste heeft: haar vrijheid. Dit door te trouwen met een plantagehouder die haar meeneemt naar Havana. Mauro kan Leonor maar niet vergeten en beslist om ook naar Havana af te reizen, maar hij komt terecht als blanke slaaf op een suikerplantage, waar het leven ontzettend hard is.

De Hel is weer op en top een Spaanse thriller. De emoties en de passie spatten van bijna elke pagina. De hoofdstukken vloeien ineen en als lezer merk je geen seconde dat het verhaal ontsproten is uit de pen van drie auteurs. Dit vind ik al een ontzettend knap gegeven.

Het relaas wordt verteld vanuit drie perspectieven: een geheimzinnige onbekende, Mauro en Leonor. In het begin is het best wel even wennen aan de stukjes vertelt vanuit het standpunt van het nog onbekende personage. Het is allemaal nogal vaag en je begrijpt als lezer ook niet echt waarover hij het heeft. Eventjes dacht ik dan ook: “wat ben ik hier nu weer aan het lezen. Maar hoe verder je je onderdompelt in De hel, hoe meer alles duidelijk wordt. Deze derde, onbekende persoon zorgt er mede voor dat dit weer een geniaal boek is uit de pen van Carmen Mola.

De hel vermengt historische feiten tot een ontzettend knappe thriller. Maar, dit is zeker geen verhaal voor gevoelige lezers. De auteurs nemen ons mee op reis naar Havana eind 19de eeuw, wanneer slavernij daar nog steeds hoogtij viert. Men houdt zich zeker niet in op vlak van gruwelijkheden en het was toch af en toe even slikken. De ontzettende mooie beeldende schrijfstijl zorgt ervoor dat je je als lezer echt in Havana waant, maar ook dat de weerzinwekkende taferelen extra hard binnen komen. Mocht dit een film zijn, zou ik toch meerdere keren moeten wegkijken of ook gewoon stoppen met kijken. Het zou me te veel slapeloze nachten bezorgen.

Het verhaal zelf deed me denken aan een ontmoeting tussen Kunta Kinte uit Roots en Hannibal Lector uit Silence of the Lambs. Maar door de vermenging van de historische feiten creëren de auteurs toch een origineel verhaal. En hoewel ik de uiteindelijke plot een beetje kon voorspellen, sloeg deze toch nog in als een bommetje. Het is onverwacht en hard.

We worden de afgelopen jaren overstelpt met thrillers waarbij een of andere sullige detective of rechercheur misdaden oplost. Het lijkt een ware hype, gelukkig zijn er hier en daar nog auteurs zoals Mola die hier niet aan mee doen door sterke, originele thrillers te schrijven in hun eigen persoonlijke stijl. Alleen al hierdoor kijk ik reikhalzend uit naar het volgende boek van deze auteurs. 4,5 sterren.