adembenemende roman, topklasse

De Amerikaanse Kristin Hannah was voorheen advocate met specialisatie in entertainment- en antitrustwetgeving in Seattle. Maar doordat haar boeken bijna allemaal bestsellers werden en ook vele malen in de prijzen vielen, kan ze zich nu veroorloven om zich voltijds op het schrijverschap te richten. De vergeten vrouwen is voor mij een eerste kennismaking met haar werk. Ik werd vooral aangetrokken door het thema van de Vietnamoorlog. Nadat ik De oorlogsbibliotheek van Addison Armstrong las, wilde ik meer weten over de rol van vrouwen tijdens deze periode en net hierover gaat Krisin Hannahs nieuwste boek.

Frances McGrath, ook wel Frankie voor haar vrienden, leidt een luxueus, conservatief leventje op Coronado Island samen met haar ouders en broer. Wanneer haar broer opgeroepen wordt om te gaan vechten in de Vietnamoorlog, ontstaat bij haar het idee om zich aan te melden als verpleegkundige. Haar vader heeft in zijn studeerkamer een ‘wall of fame’, waar de foto van haar broer zal komen te hangen als oorlogsheld, wanneer hij terugkeert. Maar ook zij, als vrouw, wil dat haar vader trots op haar is en dat haar foto daar ooit zal hangen. Vrouwen kunnen toch ook helden zijn? Maar haar conservatieve ouders hebben haar opgevoed en voorbestemd om te huwen en kinderen te krijgen. Ze steunen haar keuze om te dienen in Vietnam niet. Wanneer Frankie eindelijk aankomt in Vietnam komt ze terecht in chaos met overal terreur en dood rondom haar. Hier was ze helemaal niet op voorbereid na haar verpleegkundige opleiding.

Als er één boek is dat me de afgelopen jaren omver geblazen heeft, dan is het wel De vergeten vrouwen. Deze ene zin omschrijft mijn volledige recensie in het kort waardoor jullie nu kunnen kiezen om hier rustig verder te lezen terwijl ik het boek verder ophemel of om onmiddellijk naar de eindbeoordeling te springen, waarvan het aantal sterren nu al voorspelbaar is. Kristin Hannah heeft niet alleen een adembenemende, beeldende schrijfstijl, ze weet bovendien een innemend verhaal te vertellen. Ze geeft ons een inkijk in het leven van Frankie, waarbij we haar gedurende een periode van twintig jaar kunnen volgen.

Op de achtergrond speelt zich de Amerikaanse geschiedenis af tijdens de woelige jaren zestig en zeventig. Met haar blanke Amerikaanse afkomst vind ik het ontzettend knap van de auteur dat ze het niet schuwt om ook aandacht te schenken aan enkele Afro-Amerikaanse thema’s die nu nog steeds in een taboesfeer hangen zoals het vreselijke verhaal van Emmet Till, de opkomst van de Black Panther beweging, Malcolm X en Martin Luther King. Hiernaast komen er nog andere belangrijke geschiedkundige gebeurtenissen aan bod zoals de moord op president Kennedy en Robert Kennedy, het Watergate-schandaal, de Flower Power en de vele betogingen in Washington door de veteranen. Zelfs met Ron Kovic, de veteraan op wie de film Born on the 4th of July gebaseerd is, zullen we kennismaken. Hiernaast weet de auteur ook de toenmalige conservatieve atmosfeer op een knappe manier weer te geven. Zo weet Kristin Hannah een volledig tijdsbeeld te schetsen en weet ze de toenmalige Amerikaanse samenleving op een perfecte manier weer te geven.

De auteur zal de hoofdthema’s kritisch belichten. De gevolgen van de Vietnamoorlog en wat deze doet met de veteranen die vaak aan PTSS lijden, vrouwelijke veteranen die bij terugkomst nergens geholpen worden en met de vinger nagewezen worden, … scherpzinnig en zonder schroom worden deze onder de loep genomen. Ik had wel al boeken gelezen over vrouwen in de Vietnamoorlog, maar geen enkele belicht hoe het voor hen was eenmaal ze terug thuis waren. Via Frankie gaan we van het aardse paradijs, haar ouderlijk huis op Coronado Island, naar de hel in Vietnam. Eenmaal terug thuis bevindt ze zich ergens in een schemerzone waar ze maar niet uitraakt. Kristin Hannah moet een zeer diepgaande research gedaan hebben om haar protagonist Frankie op een dergelijk sterke manier neer te zetten. Af en toe dacht ik zelfs dat je dit niet op deze manier kan vertellen wanneer je het allemaal niet zelf hebt meegemaakt. De auteur bezit dan ook een groot inlevingsvermogen en weet dit op een sublieme manier neer te zetten.

Maar ook de andere personages worden allemaal knap neergezet. Mijn favoriete personage was Barb. Via haar en Ethel leren we wat echte vriendschap betekent. Ergens mocht er van mij nog meer Barb in het verhaal voorkomen. Wat een innemend en krachtig personage. Achteraan het boek bevindt zich een opmerking van de auteur, waarin ze aanhaalt waar ze haar inspiratie haalde en hoe zij deze perioden heeft meegemaakt. Dit vond ik een leuke aanvulling op het verhaal.

Mijn enig puntje van kritiek is eerder wat muggenzifterij: de cover. De originele cover, bij de Amerikaanse versie, vind ik veel beter bij het verhaal passen. De Nederlandstalige cover doet me denken aan één of ander feelgood verhaal en ik zou het nooit oppakken in de boekhandel. De Amerikaanse cover heeft een veel betere link met de Vietnamoorlog en het verhaal, wat het toepasselijker maakt.

De vergeten vrouwen is een onvergetelijke roman, waarvan ik nu al kan voorspellen dat hij binnen enkele jaren tussen de grote klassiekers zal staan. Meer kan ik niet geven, hoewel dit boek het verdient: 5 ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️!