Lezersrecensie
Silver linings
De inhoud in drie korte zinnen op de cover van De zilverweg zetten de sfeer van een verhaal vol spanning.
een wanhopige vader
een verdwenen dochter
en een dader die weer toeslaat
Met dit debuut laat Stina Jackson zien dat zij bekend is met een desolate, kille omgeving. Haar jeugd in het noorden van Zweden en haar huidige woonplaats in de bergen van Colorado hebben zeker aan deze kennis bijgedragen.
Het verhaal speelt zich af in de sombere bossen in Noord-Zweden. De auteur slaagt erin om de lezer mee te trekken in deze duistere wereld. Elk greintje vrolijkheid lijkt verdwenen. Dit komt met name door de gemoedstoestand van de hoofdkarakters.
Lelle is op zoek naar zijn dochter, die een paar jaar geleden plotseling verdween kort nadat hij haar bij een bushalte heeft afgezet. Zijn leven is sindsdien een puinhoop. Gescheiden van zijn vrouw, zichzelf volledig verwaarlozend speurt hij met name ’s nachts de grimmige omgeving af. Hij legt heel wat kilometers af over de Zilverweg, de belangrijkste verkeersader van de buurt.
De andere hoofdrol is weggelegd voor Meja, een tiener die tegen wil en dank met haar moeder naar het troosteloze gebied is verhuisd. Een veilige omgeving heeft zij nooit gekend met de labiele Silje als moeder. Ondanks dit alles probeert Meja een weg te vinden in haar nieuwe leven.
De sfeer die Jackson weet te creëren is het sterkste deel van het verhaal. Als lezer kom je in dezelfde bubbel als Lelle en Meja terecht. Voor even zie je geen lichtpuntjes. De ontwikkeling van het plot laat lang op zich wachten. De mogelijke schuldigen aan de verdwijning van in eerste instantie Lina en later het nieuwe vermiste meisje is beperkt.
De belangrijkste vraag is dan ook of Lelle het lukt zijn dochter weer te vinden. De spanning die deze zoektocht oplevert zorgt weliswaar voor spanning, maar geen enkele keer levert het het puntje-van-je-stoel-gevoel op.
Ondanks dit gebrek aan zinderende spanning is De zilverweg zeker een aanrader. Het gevoel dat Jackson achterlaat is een constant onbehagen. Vrijwel aan het eind van het boek wordt pas duidelijk of dit gevoel omslaat naar opluchting.
een wanhopige vader
een verdwenen dochter
en een dader die weer toeslaat
Met dit debuut laat Stina Jackson zien dat zij bekend is met een desolate, kille omgeving. Haar jeugd in het noorden van Zweden en haar huidige woonplaats in de bergen van Colorado hebben zeker aan deze kennis bijgedragen.
Het verhaal speelt zich af in de sombere bossen in Noord-Zweden. De auteur slaagt erin om de lezer mee te trekken in deze duistere wereld. Elk greintje vrolijkheid lijkt verdwenen. Dit komt met name door de gemoedstoestand van de hoofdkarakters.
Lelle is op zoek naar zijn dochter, die een paar jaar geleden plotseling verdween kort nadat hij haar bij een bushalte heeft afgezet. Zijn leven is sindsdien een puinhoop. Gescheiden van zijn vrouw, zichzelf volledig verwaarlozend speurt hij met name ’s nachts de grimmige omgeving af. Hij legt heel wat kilometers af over de Zilverweg, de belangrijkste verkeersader van de buurt.
De andere hoofdrol is weggelegd voor Meja, een tiener die tegen wil en dank met haar moeder naar het troosteloze gebied is verhuisd. Een veilige omgeving heeft zij nooit gekend met de labiele Silje als moeder. Ondanks dit alles probeert Meja een weg te vinden in haar nieuwe leven.
De sfeer die Jackson weet te creëren is het sterkste deel van het verhaal. Als lezer kom je in dezelfde bubbel als Lelle en Meja terecht. Voor even zie je geen lichtpuntjes. De ontwikkeling van het plot laat lang op zich wachten. De mogelijke schuldigen aan de verdwijning van in eerste instantie Lina en later het nieuwe vermiste meisje is beperkt.
De belangrijkste vraag is dan ook of Lelle het lukt zijn dochter weer te vinden. De spanning die deze zoektocht oplevert zorgt weliswaar voor spanning, maar geen enkele keer levert het het puntje-van-je-stoel-gevoel op.
Ondanks dit gebrek aan zinderende spanning is De zilverweg zeker een aanrader. Het gevoel dat Jackson achterlaat is een constant onbehagen. Vrijwel aan het eind van het boek wordt pas duidelijk of dit gevoel omslaat naar opluchting.
1
Reageer op deze recensie