Een boek vol tuinplanten

Hij ontwierp tuinen over de hele wereld, waarvan de High Line in New York wellicht de meest prestigieuze is. De Nederlander Piet Oudolf (1944) is een icoon in de wereld van tuinarchitectuur. Samen met Henk Gerritsen (1948 – 2008) was hij de grondlegger van de Dutch Wave, een filosofie over de omgang met natuur in de tuin, gebaseerd op ecologische principes.  

Henk Gerritsen was eveneens een begaafd schrijver. Hij heeft een groot aantal publicaties op zijn naam staan, waaronder Droomplanten, dat hij samen met Piet Oudolf tot stand bracht. De eerste editie van dit inmiddels tot klassieker bestempelde boek dateert van precies dertig jaar geleden. Deze herziene uitgave is verzorgd door Noel Kingsbury, een andere grote naam in het ontwerpen van tuinen en het daarover schrijven van boeken.  

Kingsbury beschrijft in zijn inleiding het ontstaan van de hedendaagse tuinen. Met zoveel mogelijk inachtneming van de oorspronkelijke teksten, heeft hij het boek aangepast aan de huidige tijd. Het naslagwerk is in drieën opgedeeld. De meeste bladzijden worden gevuld met plantbeschrijvingen op alfabetische volgorde, onderverdeeld in vaste planten en grassen. Van vrijwel alle planten wordt een foto getoond. De beschrijvingen zijn kort, maar lijken volledig. Icoontjes geven zaken als groeihoogte en bloeitijd aan.  

Toepassingen in de tuin worden in het tweede deel beschreven in zwierige benamingen als ‘weelderig’, ‘heftig’ en ‘zilverig’. Foto’s van planten die bij deze sferen passen bevestigen de beschrijvingen. Het laatste deel bestaat uit voorbeelden van beplantingsschema’s. Bij het doorbladeren vallen, naast de kleurrijke foto’s, ook de vele Latijnse namen op. Deze zijn in het plantenregister achterin het boek terug te vinden.  

De inleiding geeft een inkijkje in de wereld van Piet Oudolf en Henk Gerritsen. Hun bevlogenheid en kennis wordt goed weergegeven. Ook gaat Kingsbury wat dieper in op de geschiedenis van plantsoorten. Deze vijftien bladzijden zijn hiermee wel de enige die voor wat leesplezier zorgen; de rest van het boek bestaat puur uit naslagwerk, waar een niet-tuinliefhebber weinig tot geen plezier aan zal ontlenen. 

Om de vergelijking met de oude uitgave te kunnen maken, zal deze ernaast gelegd moeten worden. Bij het zien van alleen deze gemoderniseerde versie zou de vraag kunnen rijzen in hoeverre een boek vol droge informatie actueel kan worden gemaakt. De beplantingsplannen achterin zijn een uitzondering hierop. De tekeningen van verschillende parken en tuinen doen speels aan, vooral door de andere bladindeling, het kleurgebruik en het lettertype.  

Ondanks dat het formaat van deze nieuwe editie handzaam wordt genoemd, komt het 288 bladzijden tellende boek lijvig over. Voor beginnende tuiniers toont het boek wellicht iets te overweldigend. Door de vele plantennamen en –foto’s zou het kunnen gebeuren dat een niet-expert door de bomen het bos niet meer ziet. Of in dit geval de tuin niet meer ziet door de planten. Toch is ook voor deze doelgroep het boek een waardevolle aanvulling indien het ontwerpen of reorganiseren van de tuin aan de orde is.