Een feelgood met diepgang of een diep verhaal dat goed voelt

Van de een op de andere dag zit de 25-jarige Takako zonder vriend, zonder baan en zonder huis. Het onverwachte aanbod van oom Satoru om bij hem in zijn tweedehands boekwinkel te komen werken en boven de winkel te komen wonen is niet helemaal wat Takako voor zichzelf had gehoopt, maar wel heel welkom op dat moment in haar leven.

Enigszins terughoudend, want ze kent haar oom nauwelijks, accepteert ze het aanbod. Langzaam maar zeker gaat er voor Takako een nieuwe wereld open, waarin ze zowel haar oom als zichzelf steeds meer leert kennen.

Satoshi Yagisawa heeft een beeldende manier van schrijven. De straat waarin de boekwinkel is gelegen, is weergegeven als ware het een tekening in plaats van woorden. Door de korte zinnen krijgt het verhaal vaart. Ogenschijnlijk is het een plat verhaal, maar onder de oppervlakte worden belangrijke thema’s als onder andere afscheid en jezelf hervinden besproken. Bewoordingen en zinnen nodigen uit tot herkauwen waardoor ze meer en soms een andere betekenis krijgen.

Zo mondt een op eerste gezicht luchtig verhaal over een jonge vrouw in een boekwinkel met een koffie binnen handbereik uit tot een coming of age verhaal over diezelfde jonge vrouw.