Lezersrecensie
De plot is origineel en boeiend met verrassende wendingen
Sandrine Destombes (1971) is evenementmanager en woont in Parijs. Ze volgde een opleiding aan de academie voor beeld en geluid. Met haar debuut ‘Het dubbele geheim van de familie Lessage’ won ze de beste Franse thriller van 2018 en brak ze internationaal door. ‘De kinderen van het klooster’ is haar tweede thriller, vertaald in het Nederlands door Aniek Njiokiktjien.
Als de jonge politieagent Benoit een slingerende Peugeot aanhoudt, gedraagt de bestuurster zich erg verdacht. Naast haar zit een kind dat roept dat de vrouw naast haar niet haar moeder is. Benoit staat aan het begin van wat de grootste zaak van zijn leven zal worden, al beseft hij dat op dit moment nog niet. Wanneer er een reeks verminkte mannenlichamen wordt opgegraven, komt de lugubere waarheid over de vrouwen van het klooster aan het licht. Ze zijn bereid om tot het uiterste te gaan om hun doel te bereiken.
Na haar debuut ‘Het dubbele geheim van de familie Lessage’, heeft Sandrine Destombes weer een sterk verhaal afgeleverd met ‘De kinderen van het klooster’. Het gaat over een mysterieus klooster in het kleine dorpje Crest, dat een luguber verhaal verbergt. Sinds mensenheugenis wordt dit klooster door vrouwen bewoond. De jonge politieagent Percival Benoit, tweede luitenant van de gendarme van Crest houdt op klaarlichte dag een auto aan. De bestuurster gedraagt zich vreemd en het meisje naast haar roept verward dat de vrouw niet haar moeder is. Wanneer Benoit de vrouw vraagt uit te stappen start ze de auto en slaat op de vlucht. Even verderop verongelukt ze. Kapitein Marchal wordt opgeroepen om naar de oever van de Drôme te gaan. Er is een lijk van een man gevonden met uitgestoken ogen en een ingekerfd voorhoofd. De Experts, de teams van de Justitiële Eenheid van de Nationale Gendarmerie en de Nationale Onderzoekseenheid naar Voortvluchtigen, worden ingeroepen. Benoit vraagt of hij op deze zaak
mag blijven, hij droomt er immers al zo lang van om bij deze ‘familie’ te gaan horen.
‘De kinderen van het klooster’ is een spannend, mysterieus verhaal dat je van het begin tot het eind blijft boeien. De titel geeft echter een verkeerd beeld van deze thriller. De originele titel is ‘Le prieuré de Crest’, wat vertaald ‘Het klooster van Crest’ betekent. Waarom er voor de Nederlandse titel ‘De kinderen van het klooster’ gekozen is, is niet duidelijk, de titel dekt namelijk niet het verhaal. De schrijfstijl is vlot en de omgeving wordt beeldend beschreven. De plot is origineel en boeiend met verrassende wendingen. Het verhaal wordt in korte hoofdstukken vanuit verschillende perspectieven belicht. De mooie dialogen geven het verhaal iets extra’s. Destombes heeft haar hoofdpersonages mooi uitgediept, vooral Benoit leren we steeds beter kennen en we zien hem een enorme groei doormaken.
‘De kinderen van het klooster’ heeft alle ingrediënten van een goede thriller. Het is meeslepend, de spanning wordt goed opgevoerd en de ontknoping is verrassend. Deze auteur houden we zeker in de gaten.
Als de jonge politieagent Benoit een slingerende Peugeot aanhoudt, gedraagt de bestuurster zich erg verdacht. Naast haar zit een kind dat roept dat de vrouw naast haar niet haar moeder is. Benoit staat aan het begin van wat de grootste zaak van zijn leven zal worden, al beseft hij dat op dit moment nog niet. Wanneer er een reeks verminkte mannenlichamen wordt opgegraven, komt de lugubere waarheid over de vrouwen van het klooster aan het licht. Ze zijn bereid om tot het uiterste te gaan om hun doel te bereiken.
Na haar debuut ‘Het dubbele geheim van de familie Lessage’, heeft Sandrine Destombes weer een sterk verhaal afgeleverd met ‘De kinderen van het klooster’. Het gaat over een mysterieus klooster in het kleine dorpje Crest, dat een luguber verhaal verbergt. Sinds mensenheugenis wordt dit klooster door vrouwen bewoond. De jonge politieagent Percival Benoit, tweede luitenant van de gendarme van Crest houdt op klaarlichte dag een auto aan. De bestuurster gedraagt zich vreemd en het meisje naast haar roept verward dat de vrouw niet haar moeder is. Wanneer Benoit de vrouw vraagt uit te stappen start ze de auto en slaat op de vlucht. Even verderop verongelukt ze. Kapitein Marchal wordt opgeroepen om naar de oever van de Drôme te gaan. Er is een lijk van een man gevonden met uitgestoken ogen en een ingekerfd voorhoofd. De Experts, de teams van de Justitiële Eenheid van de Nationale Gendarmerie en de Nationale Onderzoekseenheid naar Voortvluchtigen, worden ingeroepen. Benoit vraagt of hij op deze zaak
mag blijven, hij droomt er immers al zo lang van om bij deze ‘familie’ te gaan horen.
‘De kinderen van het klooster’ is een spannend, mysterieus verhaal dat je van het begin tot het eind blijft boeien. De titel geeft echter een verkeerd beeld van deze thriller. De originele titel is ‘Le prieuré de Crest’, wat vertaald ‘Het klooster van Crest’ betekent. Waarom er voor de Nederlandse titel ‘De kinderen van het klooster’ gekozen is, is niet duidelijk, de titel dekt namelijk niet het verhaal. De schrijfstijl is vlot en de omgeving wordt beeldend beschreven. De plot is origineel en boeiend met verrassende wendingen. Het verhaal wordt in korte hoofdstukken vanuit verschillende perspectieven belicht. De mooie dialogen geven het verhaal iets extra’s. Destombes heeft haar hoofdpersonages mooi uitgediept, vooral Benoit leren we steeds beter kennen en we zien hem een enorme groei doormaken.
‘De kinderen van het klooster’ heeft alle ingrediënten van een goede thriller. Het is meeslepend, de spanning wordt goed opgevoerd en de ontknoping is verrassend. Deze auteur houden we zeker in de gaten.
1
Reageer op deze recensie