Lezersrecensie
Het sluipt en zoemt om uiteindelijk toe te slaan…
Annerieke de Vries (1964) werkt als leidinggevende op het operatiekamercomplex in het OLVG te Amsterdam. Ze is online coach voor startende leidinggevenden. Sluipwesp is haar langverwachte debuut thriller waar ze maar liefst tien jaren aan gewerkt heeft. Annerieke de Vries is inmiddels bezig met het schrijven van een roman, en haar tweede thriller is in de maak.
Het leven buiten is onheilspellender dan het leven binnen de muren van het mortuarium. Maud werkt in het mortuarium als visagiste en kapster om overledenen de laatste eer te bewijzen. Een heftig beroep, en niet altijd gemakkelijk. Zeker niet als plots een dierbare vriend verongelukt en binnengebracht wordt.
Maud heeft een onbegrensd verlangen om haar zoontje Mees weer te mogen zien, na haar scheiding van haar man, en doet er alles aan om zich weer buiten de muren van het mortuarium te begeven. Een sociaal leven kan ertoe bijdragen om Mees weer te mogen zien. Maar durft ze de confrontatie met haar narcistische ex aan? Staat Maud sterk genoeg in haar schoenen?
Annerieke de Vries heeft met Sluipwesp een mooie thriller geschreven. De spanning begint mondjesmaat en naarmate het verhaal vordert komt er meer onderhuidse spanning tevoorschijn. Haar schrijfstijl is eenvoudig en gemakkelijk en Sluipwesp leest dan ook vlot weg. Soms is de auteur wat te uitgebreid in het vertellen over dingen waardoor de vaart uit het verhaal gaat.
De taak die een medewerkster van het mortuarium heeft, wordt heel goed belicht en we krijgen een goede indruk van haar werkzaamheden. Heel mooi om te lezen omdat er toch een beetje een soort van taboe op dit werk ligt. Men kijkt er meestal maar wat vreemd tegenaan en durft er dan ook niet naar te informeren. Knap hoe Annerieke dit dan ook uiteen gezet heeft. Onze hoofdpersoon Maud maakt in Sluipwesp een enorme groei door. Door middel van flashbacks lees je hoe ze voeger geweest moet zijn. Prachtig om te lezen dat ze van een vrij timide persoon uitgroeit tot een heel sterk persoon. Maud is dan ook een karakter waar je je volledig in kan inleven. Als lezer word je meegezogen in dit debuut waarvan het plot zich langzaam ontvouwt om vervolgens toch nog abrupt te stoppen. Hoewel het thema van het geestelijk mishandelen van een medemens niet origineel is, is het eind van deze thriller zeker wel origineel te noemen.
Sluipwesp is een goed in elkaar gezet verhaal waar je vele uurtjes leesplezier aan beleeft. We hopen dat Annerieke de Vries ons niet weer zolang laat wachten op een nieuw spannend boek.
Het leven buiten is onheilspellender dan het leven binnen de muren van het mortuarium. Maud werkt in het mortuarium als visagiste en kapster om overledenen de laatste eer te bewijzen. Een heftig beroep, en niet altijd gemakkelijk. Zeker niet als plots een dierbare vriend verongelukt en binnengebracht wordt.
Maud heeft een onbegrensd verlangen om haar zoontje Mees weer te mogen zien, na haar scheiding van haar man, en doet er alles aan om zich weer buiten de muren van het mortuarium te begeven. Een sociaal leven kan ertoe bijdragen om Mees weer te mogen zien. Maar durft ze de confrontatie met haar narcistische ex aan? Staat Maud sterk genoeg in haar schoenen?
Annerieke de Vries heeft met Sluipwesp een mooie thriller geschreven. De spanning begint mondjesmaat en naarmate het verhaal vordert komt er meer onderhuidse spanning tevoorschijn. Haar schrijfstijl is eenvoudig en gemakkelijk en Sluipwesp leest dan ook vlot weg. Soms is de auteur wat te uitgebreid in het vertellen over dingen waardoor de vaart uit het verhaal gaat.
De taak die een medewerkster van het mortuarium heeft, wordt heel goed belicht en we krijgen een goede indruk van haar werkzaamheden. Heel mooi om te lezen omdat er toch een beetje een soort van taboe op dit werk ligt. Men kijkt er meestal maar wat vreemd tegenaan en durft er dan ook niet naar te informeren. Knap hoe Annerieke dit dan ook uiteen gezet heeft. Onze hoofdpersoon Maud maakt in Sluipwesp een enorme groei door. Door middel van flashbacks lees je hoe ze voeger geweest moet zijn. Prachtig om te lezen dat ze van een vrij timide persoon uitgroeit tot een heel sterk persoon. Maud is dan ook een karakter waar je je volledig in kan inleven. Als lezer word je meegezogen in dit debuut waarvan het plot zich langzaam ontvouwt om vervolgens toch nog abrupt te stoppen. Hoewel het thema van het geestelijk mishandelen van een medemens niet origineel is, is het eind van deze thriller zeker wel origineel te noemen.
Sluipwesp is een goed in elkaar gezet verhaal waar je vele uurtjes leesplezier aan beleeft. We hopen dat Annerieke de Vries ons niet weer zolang laat wachten op een nieuw spannend boek.
1
Reageer op deze recensie