Lezersrecensie
Smakelijke nostalgie met een Indonesisch sausje
Sylvana de Backer - Leuwol is geboren en getogen in Indonesië, opgegroeid in Nederland, moeder van twee zonen, weduwe, politica, ondernemer, Bourgondiër, verbinder en culinair coach/consultant in Eetoplossingen. Dit is overigens geen verkapte term voor voedingsdeskundige of diëtiste. Sylvana biedt eetoplossingen voor mensen met voedselbeperkingen en laat zien dat men met een gluten of lactose-intolerantie prima vooruit kan in de keuken. Dat niet alleen, Sylvana wil de Indo cultuur levend houden en ouderen herinneringen laten herbeleven, dit door hen authentieke Indonesische recepten te laten proeven.
Is Sylicious een kookboek? Niet persé. Door de recepten te combineren met persoonlijke verhalen is haar boek Sylicious een smakelijke biografie geworden. Sylvana wil mensen inspireren en bewust maken van het voedsel waarmee we ons iedere dag bezighouden. Van nasi Rawon tot rode kool met een gehaktbal. Sylvana mengt Indonesië met Nederland en dat doet ze goed.
Wanneer wij niet eten, praten we erover
Eten is belangrijk voor Sylvana, dat lees je tussen de regels door. Zoals ze zelf aangeeft: “Wie mij beter kent, of sowieso bekend is met mensen afkomstig uit Indonesië weet dat wanneer wij niet eten, wij dan eten koken en ander praten we erover.” De liefde voor eten spat van de pagina’s af. Dit alles is opgedeeld in korte, overzichtelijk en goed leesbare hoofdstukken. Hapklare brokken. Eten roept herinneringen op. Voor de een is het draadjesvlees van oma wat heerlijk was, voor Sylvana zijn dat verschillende gerechten zoals bijvoorbeeld Kacang Hijau soep. Aan deze soep had ze een hekel omdat het ontzettend op snot leek, waarmee ze een grappige anekdote omtovert tot een intro voor de receptuur van de desbetreffende soep.
Rode kool en fish and chips
De verhaaltjes voorafgaand aan het recept zijn nostalgisch, vaak grappig, persoonlijk en geven een interessant kijkje in de Indonesische cultuur maar ook in de jeugd en het latere leven van Sylvana en als je denkt dat je alleen Indonesische recepten voorgeschoteld krijgt heb je het mis. Rode kool met gehaktballen, fish and chips en gevulde kalkoen komen eveneens aan bod en wees niet bang; de recepten zijn net als de inleidende verhaaltjes erg toegankelijk. Je hoeft geen ervaren kok te zijn om eens wat uit te proberen. Het leuke is dat het verschil tussen de Nederlandse en Indonesische keuken ontzettend groot was en is. Voeding, bereiding, tafelgebruiken en presentatie zijn compleet anders, Sylvana vertelt daar met smaak over. Je bent er als lezer gewoonweg bij. Dat is ook precies de reden dat er wel een deel 2 mag komen, de auteur heeft vast nog meer herinneringen met daarbijbehordende recepten die ze met ons wil delen.
Detail
Als er een minpuntje te vinden is aan dit fantastische boek is het er een, de uitvoering. Het ontwerp en opmaak hadden professioneler gemogen. Zo’n aanpassing tilt het boek zeker naar een (nog) hoger niveau, misschien iets voor de volgende druk of een nieuwe uitgave. Wellicht een detail maar toch niet geheel onbelangrijk.
Mooi, grappig, nostalgisch en aandoenlijk
Sylicious is een mooie, grappige, nostalgische en aandoenlijke inkijk in Sylvana’s passie, want dat is het overduidelijk. Deze passie weet ze zeer overtuigend op de lezer over te brengen. Chapeau, laat deel 2 maar komen!
Is Sylicious een kookboek? Niet persé. Door de recepten te combineren met persoonlijke verhalen is haar boek Sylicious een smakelijke biografie geworden. Sylvana wil mensen inspireren en bewust maken van het voedsel waarmee we ons iedere dag bezighouden. Van nasi Rawon tot rode kool met een gehaktbal. Sylvana mengt Indonesië met Nederland en dat doet ze goed.
Wanneer wij niet eten, praten we erover
Eten is belangrijk voor Sylvana, dat lees je tussen de regels door. Zoals ze zelf aangeeft: “Wie mij beter kent, of sowieso bekend is met mensen afkomstig uit Indonesië weet dat wanneer wij niet eten, wij dan eten koken en ander praten we erover.” De liefde voor eten spat van de pagina’s af. Dit alles is opgedeeld in korte, overzichtelijk en goed leesbare hoofdstukken. Hapklare brokken. Eten roept herinneringen op. Voor de een is het draadjesvlees van oma wat heerlijk was, voor Sylvana zijn dat verschillende gerechten zoals bijvoorbeeld Kacang Hijau soep. Aan deze soep had ze een hekel omdat het ontzettend op snot leek, waarmee ze een grappige anekdote omtovert tot een intro voor de receptuur van de desbetreffende soep.
Rode kool en fish and chips
De verhaaltjes voorafgaand aan het recept zijn nostalgisch, vaak grappig, persoonlijk en geven een interessant kijkje in de Indonesische cultuur maar ook in de jeugd en het latere leven van Sylvana en als je denkt dat je alleen Indonesische recepten voorgeschoteld krijgt heb je het mis. Rode kool met gehaktballen, fish and chips en gevulde kalkoen komen eveneens aan bod en wees niet bang; de recepten zijn net als de inleidende verhaaltjes erg toegankelijk. Je hoeft geen ervaren kok te zijn om eens wat uit te proberen. Het leuke is dat het verschil tussen de Nederlandse en Indonesische keuken ontzettend groot was en is. Voeding, bereiding, tafelgebruiken en presentatie zijn compleet anders, Sylvana vertelt daar met smaak over. Je bent er als lezer gewoonweg bij. Dat is ook precies de reden dat er wel een deel 2 mag komen, de auteur heeft vast nog meer herinneringen met daarbijbehordende recepten die ze met ons wil delen.
Detail
Als er een minpuntje te vinden is aan dit fantastische boek is het er een, de uitvoering. Het ontwerp en opmaak hadden professioneler gemogen. Zo’n aanpassing tilt het boek zeker naar een (nog) hoger niveau, misschien iets voor de volgende druk of een nieuwe uitgave. Wellicht een detail maar toch niet geheel onbelangrijk.
Mooi, grappig, nostalgisch en aandoenlijk
Sylicious is een mooie, grappige, nostalgische en aandoenlijke inkijk in Sylvana’s passie, want dat is het overduidelijk. Deze passie weet ze zeer overtuigend op de lezer over te brengen. Chapeau, laat deel 2 maar komen!
1
Reageer op deze recensie