Lezersrecensie
Bloedverwant
Rebecca Carter en haar dochter Moonflower, reizen door West-Amerika. Ze zijn altijd in beweging, altijd verstopt, en houden Moonflower altijd uit het zicht. Ze praten met niemand, en hebben alleen contact met mensen als het strikt noodzakelijk is. Maar waar ze ook naartoe gaan, er blijven lichamen achter.
Ondertussen is FBI Special Agent Marc Donner al twee jaar op jacht naar een seriemoordenaar die door het westen van Amerika een spoor van toegetakelde lichamen achterlaat.
De slachtoffers zijn allemaal mannen, en de meeste verdwijnen en duiken pas maanden later weer op gedumpt in bossen, rivieren of steengroeven, ver weg van hun sterfplaats. Allemaal met hun lichamen uitgebloed en ruggengraat doorgesneden.
Als Donner dichter bij de schuilplaats van zijn doelwit komt, begint een dodelijk kat-en-muisspel waarbij niemand veilig en niks zeker is. Zelfs de lijn tussen jager en prooi vervaagt…
Dit verhaal draait voornamelijk om Rebecca en haar dochter Moonflower, oftewel Monica. Ze reizen door West-Amerika en leiden een beetje een zwerversbestaan. Ook leven ze nogal teruggetrokken en contact met mensen vermijden ze liever. Alleen, overal waar ze komen... vallen doden en dat vond ik wel een interessant onderwerp.
Een ander personage is Marc Donner, hij is werkzaam bij de FBI en onderzoekt de zaken van de vermoordde mannen. Ze zijn gruwelijk aan hun eind gekomen en hij zal en moet de dader vinden. Ondertussen lees je ook fragmenten van brieven die Rebecca voor haar dochter heeft geschreven. Het is overduidelijk dat moeder en dochter een erg sterke band met elkaar hebben.
Als lezer vermoed je al wel een beetje hoe de vork in de steel zit, maar dat maakte het verhaal niet minder boeiend. Wel moet ik meteen eerlijk zeggen dat dit verhaal waarschijnlijk niet voor iedereen is weggelegd. Er zitten namelijk wel bovennatuurlijke elementen in verweven en ook kun je het wel onder de categorie "horror" plaatsen.
Ik had absoluut niet verwacht dat het verhaal die kant op zou gaan en ik weet niet zo goed wat ik er uiteindelijk van moet vinden.
Het verhaal leest heerlijk weg, maar het plot was totaal anders dan dat ik van tevoren in mijn hoofd had.
Beoordeling: 3,5
Ondertussen is FBI Special Agent Marc Donner al twee jaar op jacht naar een seriemoordenaar die door het westen van Amerika een spoor van toegetakelde lichamen achterlaat.
De slachtoffers zijn allemaal mannen, en de meeste verdwijnen en duiken pas maanden later weer op gedumpt in bossen, rivieren of steengroeven, ver weg van hun sterfplaats. Allemaal met hun lichamen uitgebloed en ruggengraat doorgesneden.
Als Donner dichter bij de schuilplaats van zijn doelwit komt, begint een dodelijk kat-en-muisspel waarbij niemand veilig en niks zeker is. Zelfs de lijn tussen jager en prooi vervaagt…
Dit verhaal draait voornamelijk om Rebecca en haar dochter Moonflower, oftewel Monica. Ze reizen door West-Amerika en leiden een beetje een zwerversbestaan. Ook leven ze nogal teruggetrokken en contact met mensen vermijden ze liever. Alleen, overal waar ze komen... vallen doden en dat vond ik wel een interessant onderwerp.
Een ander personage is Marc Donner, hij is werkzaam bij de FBI en onderzoekt de zaken van de vermoordde mannen. Ze zijn gruwelijk aan hun eind gekomen en hij zal en moet de dader vinden. Ondertussen lees je ook fragmenten van brieven die Rebecca voor haar dochter heeft geschreven. Het is overduidelijk dat moeder en dochter een erg sterke band met elkaar hebben.
Als lezer vermoed je al wel een beetje hoe de vork in de steel zit, maar dat maakte het verhaal niet minder boeiend. Wel moet ik meteen eerlijk zeggen dat dit verhaal waarschijnlijk niet voor iedereen is weggelegd. Er zitten namelijk wel bovennatuurlijke elementen in verweven en ook kun je het wel onder de categorie "horror" plaatsen.
Ik had absoluut niet verwacht dat het verhaal die kant op zou gaan en ik weet niet zo goed wat ik er uiteindelijk van moet vinden.
Het verhaal leest heerlijk weg, maar het plot was totaal anders dan dat ik van tevoren in mijn hoofd had.
Beoordeling: 3,5
1
Reageer op deze recensie
