Lezersrecensie
Schrijnende vragen
De roman gaat over Aaf en Annemarieke, een twee-eiige tweeling geboren in een doorgangshuis in het streng katholieke Limburg van de jaren zestig. Hun ongehuwde moeder, zwanger van een Griekse man, zag zich gedwongen hen af te staan. In die tijd was het een schande om als ongehuwde vrouw kinderen te krijgen, wat leidt tot het pijnlijke besluit om de tweeling te scheiden en in verschillende adoptiegezinnen te plaatsen.
Aaf groeit op in een liefdevol gezin, maar Annemarieke heeft het moeilijker. Wanneer Aaf de waarheid ontdekt, begint ze aan een reis die haar niet alleen in contact brengt met haar tweelingzus, maar ook met hun biologische ouders. De ontdekkingen die ze doen zijn zo ongelooflijk dat de waarheid haast fictief lijkt, en ze stuiten op talloze onverwachte onthullingen.
Vanuit verschillende perspectieven wordt het verhaal verteld, waardoor de lezer de emoties en gedachten van alle betrokkenen leert kennen. Dit geeft ruimte voor uiteenlopende gevoelens en perspectieven, wat de complexiteit van de situatie benadrukt. Het is niet alleen een verhaal over de zoektocht naar de biologische ouders, maar ook een verhaal over wat het betekent om op te groeien zonder te weten dat je een tweelingzus hebt. Wat betekent het voor je identiteit en relaties, en hoe beïnvloedt dit je kijk op je adoptieouders?
Het verhaal legt ook de nadruk op de tekortkomingen van instanties als de Raad voor de Kinderbescherming, die destijds vonden dat het scheiden van tweelingen geen probleem was. In dit schrijnende relaas blijkt dat iedereen slachtoffer is: de biologische moeder die haar kinderen verloor, de adoptieouders die niet alles wisten, en de kinderen zelf, die in onwetendheid opgroeiden.
De kracht van De Onbedoelden ligt in het vermogen van de auteur om met scherpe, beeldende taal complexe emoties en relaties te beschrijven. De roman is niet alleen een aangrijpende persoonlijke geschiedenis, maar ook een aanklacht tegen de manier waarop maatschappelijke normen en instanties destijds met ongehuwde moeders en hun kinderen omgingen.
Aaf groeit op in een liefdevol gezin, maar Annemarieke heeft het moeilijker. Wanneer Aaf de waarheid ontdekt, begint ze aan een reis die haar niet alleen in contact brengt met haar tweelingzus, maar ook met hun biologische ouders. De ontdekkingen die ze doen zijn zo ongelooflijk dat de waarheid haast fictief lijkt, en ze stuiten op talloze onverwachte onthullingen.
Vanuit verschillende perspectieven wordt het verhaal verteld, waardoor de lezer de emoties en gedachten van alle betrokkenen leert kennen. Dit geeft ruimte voor uiteenlopende gevoelens en perspectieven, wat de complexiteit van de situatie benadrukt. Het is niet alleen een verhaal over de zoektocht naar de biologische ouders, maar ook een verhaal over wat het betekent om op te groeien zonder te weten dat je een tweelingzus hebt. Wat betekent het voor je identiteit en relaties, en hoe beïnvloedt dit je kijk op je adoptieouders?
Het verhaal legt ook de nadruk op de tekortkomingen van instanties als de Raad voor de Kinderbescherming, die destijds vonden dat het scheiden van tweelingen geen probleem was. In dit schrijnende relaas blijkt dat iedereen slachtoffer is: de biologische moeder die haar kinderen verloor, de adoptieouders die niet alles wisten, en de kinderen zelf, die in onwetendheid opgroeiden.
De kracht van De Onbedoelden ligt in het vermogen van de auteur om met scherpe, beeldende taal complexe emoties en relaties te beschrijven. De roman is niet alleen een aangrijpende persoonlijke geschiedenis, maar ook een aanklacht tegen de manier waarop maatschappelijke normen en instanties destijds met ongehuwde moeders en hun kinderen omgingen.
1
Reageer op deze recensie