Lezersrecensie
Een schot in de roos
Een schot in de roos - Iris Visser
Floor werkt voor een bedrijf wat online documentaires maakt. Wanneer zij een idee deelt met haar collega Jens, waar ze stiekem verliefd op is, gaat hij er met haar idee vandoor. Floor durft er niks van te zeggen. En dan wordt ze ook nog gevraagd om onderdeel te worden van die documentaire, door op zoek te gaan naar haar vader die in Schotland woont en die ze al zo'n 25 jaar niet gezien of gesproken heeft. Veel zin heeft ze er niet in, maar toch gaat ze en ze krijgt hulp van de knappe Owen. Samen gaan ze in zijn oude camper opweg, opzoek naar de vader van Floor. En daarvoor leggen ze letterlijk en figuurlijk een hobbelige weg af.
Ik las al meerdere verhalen van Iris en stuk voor stuk vond ik ze heel erg leuk. Zo ook weer dit verhaal. Bij de tweede zin zat ik al hardop te lachen, maar diepgang ontbreekt ook zeker niet aan dit verhaal! Het verhaal speelt zich voor het grootste deel af in Schotland. En ondanks dat ik er nog nooit ben geweest, kon ik mij er door de beeldende schrijfstijl van Iris een goede voorstelling van maken. Het verhaal is geschreven vanuit Floor in de ik-persoon, waardoor je je goed in haar kan inleven. Maar ook Owen leer je goed kennen. Ik had best nog wat meer willen lezen over de vader van Floor, maar dat deed voor mij geen afbreuk aan het verhaal.
Ik heb er enorm van genoten en raad het je dan ook zéker aan om deze (en haar andere verhalen) te lezen als je feelgoodliefhebber bent!
Ik heb dit verhaal al mogen lezen en reviewen voor @worldofromance en @harpercollins
Floor werkt voor een bedrijf wat online documentaires maakt. Wanneer zij een idee deelt met haar collega Jens, waar ze stiekem verliefd op is, gaat hij er met haar idee vandoor. Floor durft er niks van te zeggen. En dan wordt ze ook nog gevraagd om onderdeel te worden van die documentaire, door op zoek te gaan naar haar vader die in Schotland woont en die ze al zo'n 25 jaar niet gezien of gesproken heeft. Veel zin heeft ze er niet in, maar toch gaat ze en ze krijgt hulp van de knappe Owen. Samen gaan ze in zijn oude camper opweg, opzoek naar de vader van Floor. En daarvoor leggen ze letterlijk en figuurlijk een hobbelige weg af.
Ik las al meerdere verhalen van Iris en stuk voor stuk vond ik ze heel erg leuk. Zo ook weer dit verhaal. Bij de tweede zin zat ik al hardop te lachen, maar diepgang ontbreekt ook zeker niet aan dit verhaal! Het verhaal speelt zich voor het grootste deel af in Schotland. En ondanks dat ik er nog nooit ben geweest, kon ik mij er door de beeldende schrijfstijl van Iris een goede voorstelling van maken. Het verhaal is geschreven vanuit Floor in de ik-persoon, waardoor je je goed in haar kan inleven. Maar ook Owen leer je goed kennen. Ik had best nog wat meer willen lezen over de vader van Floor, maar dat deed voor mij geen afbreuk aan het verhaal.
Ik heb er enorm van genoten en raad het je dan ook zéker aan om deze (en haar andere verhalen) te lezen als je feelgoodliefhebber bent!
Ik heb dit verhaal al mogen lezen en reviewen voor @worldofromance en @harpercollins
1
Reageer op deze recensie