Een verhaal met heftige emoties en onverwachte wendingen.

Na Sant'Anna was het een tijd stil rondom schrijver Jerrad Hoff, maar hij is terug en gelijk met meerdere verhalen. November is het tweede boek wat ik van hem heb gelezen.

Poppy is opgegroeid in liefdeloos gezin. Ze kon het nooit goed doen. Maar dan ontmoet ze Mason en het is eigenlijk liefde op het eerste gezicht. Ze trouwen al snel, krijgen twee kinderen en verhuizen van het drukke Londen naar een landelijker gebied. Maar dan gebeurt er iets waardoor de lieve en zachtaardige Poppy tot dingen in staat blijkt die niemand, inclusief zijzelf, van haar had verwacht.

Het verhaal speelt af in de jaren 80 en 90 en beslaat ongeveer een periode van 10 jaar. Het is heel beeldende geschreven, waardoor ik af en toe echt met een brok in mijn keel zat te lezen over de dingen die Poppy meemaakt. Je leert haar goed kennen doordat het verhaal vanuit haar geschreven is, maar ook de andere personages worden goed beschreven. Ik kon, ondanks de heftigheid af en toe maar niet stoppen met lezen en wanneer ik dacht dat er geen wending meer in het verhaal kon komen, kwam die er toch weer. Soms wat voorspelbaar, maar vaak ook totaal onverwacht.

Een verhaal met veel heftige emoties en gebeurtenissen. Van intense liefde en vriendschap tot diepe rouw, verdriet, woede en eenzaamheid.

4-4,5 *